Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2017/1285 Esas 2019/4762 Karar Sayılı İlamı

20. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/1285
Karar No: 2019/4762
Karar Tarihi: 24.09.2019

Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2017/1285 Esas 2019/4762 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Tekirdağ 2. Ağır Ceza Mahkemesi'nin verdiği bir karar incelenmiş ve yapılan yargılama işlemlerinin kanuna uygun olduğu, sanığın suçlu olduğunun kanıtlandığı belirtilmiştir. Ancak, mahkemenin kararı bazı noktalarda eksik ya da hatalı bulunmuştur. Bu hatalar şunlardır:
- Sanığın cezasının fazla olduğu ve TCK'nın 43. maddesi ile artırılması suretiyle fazla ceza tayin edildiği,
- Sanığın daha önce aldığı cezalardan dolayı tekerrüre düştüğü ancak cezasının yanlış yaptırım seçeneği kullanılarak belirlendiği,
- Anayasa Mahkemesi tarafından 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle sanığın durumunun yeniden belirlenmesi gerektiği.
Bu nedenlerle mahkeme kararı bozulmuştur.
Kanun maddeleri:
- TCK'nın 43. maddesi: Zincirleme suçlarda cezanın artırılması hakkında
- TCK'nın 50/1-d maddesi: Hapis cezasının seçenek yaptırıma çevrilmesi hakkında
- TCK'nın 50/5. maddesi: Tekerrüre ilişkin hükümler
- TCK'nın 53. maddesi: Cezaların belirlenmesinde ölçütlere ilişkin hükümler (anayasa mahkemesi kararı ile bazı hükümleri iptal edilmiştir)

20. Ceza Dairesi 2017/1285 E. , 2019/4762 K.

"İçtihat Metni"

İNCELENEN KARARLA
İLGİLİ BİLGİLER:
Mahkeme : TEKİRDAĞ 2. Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemlerin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eylemlere uyan suç tipi ile yaptırımların aşağıda belirtilenler dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-) Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 28/04/2015 tarih, 2014/462 esas, 2015/135 karar ve 2014/848 esas, 2015/136 karar sayılı kararlarında da bahsedildiği üzere; gizli soruşturmacı tarafından sanıktan birden fazla kez esrar satın alınmasının, ayrıca suç oluşturmayacağı ve gerçek anlamda bir "alım-satım" söz konusu olmadığı gözetilmeden atılı suçun zincirleme olarak işlendiği kabul edilerek, sanığın cezasının TCK"nın 43. maddesi ile artırılması suretiyle fazla ceza tayin edilmesi,
2-) Tekerrüre esas alınan Tekirdağ 1. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 2012/362 esas, 2012/893 sayılı kararıyla sanığın kasten yaralama suçundan 5237 sayılı Kanun’un 86/2, 86/3-e maddeleri uyarınca 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, aynı Kanun’un 50/1-d maddesi gereğince hapis cezasının “2 ay 15 gün süre ile ikametinin bulunduğu yerdeki kahvehanelere gitmekten yasaklanma seçenek yaptırımına çevrilmesine” karar verildiği, TCK"nın 50/5. maddesinde yer alan “Uygulamada asıl mahkûmiyet bu madde hükümlerine göre çevrilen adli para cezası veya tedbirdir” düzenlemesi karşısında, söz konusu seçenek yaptırımdan ibaret mahkûmiyet hükmünün tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi,
3-) Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararı ile, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından, sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 24.09.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.