MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Basın ve yayın araçlarının sağladığı kolaylıktan yararlanmak suretiyle dolandırıcılık
HÜKÜM : 5237 sayılı TCK"nın 158/1-g, 62/1, 52/2, 53 maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis 80 TL adli para cezası

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın 16.07.2013 tarihli temyiz isteminin 04.07.2013 tarihli temyiz isteminin reddine ilişkin ek karara yönelik temyiz istemi niteliğinde olduğu belirlenerek ve temyiz isteminin reddi kararına karşı temyiz başvurularının ve temyiz istemi ile birlikte yapılan eski hale getirme başvurularının inceleme mercii Yargıtay ilgili dairesi olduğundan, yerel mahkemece verilen 23.07.2013 tarihli ve sonraki tarihli eski hale getirme ve temyiz isteminin reddine ilişkin ek kararların hukuki değerden yoksun olduğu belirlenerek 04.07.2013 tarihli temyiz isteminin reddine ilişkin ek kararın sanığın babası adına tebliğe çıkartılarak Tebligat Kanunu 21. madde gereğince tebliğ edildiği sanığa yapılmış bir tebligat bulunmadığından sanığın söz konusu ek karara yönelik temyiz isteminin öğrenme üzerine ve süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede,
Sanığın yokluğunda verilen 21.06.2013 tarihli mahkumiyet hükmünün, sanığın bildirmiş olduğu ve aynı zamanda mernis adresi olan adreste Tebligat Kanunu 21. maddeye göre 02.07.2013 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edildiği, sanığın söz konusu tarihte herhangi bir ceza infaz kurumunda bulunmadığı, sanığın reşit olduğu her hangi bir kısıtlılığı bulunmadığı da gözetildiğinde hakkındaki hükmü kendisi yada vekalet verdiği bir Avukatın
temyiz edebileceği halde, sanığın gerekçeli kararın kendisine tebliğ tarihi olan 02.07.2013 tarihinde Avukat olmayan babasına temsil yetkisi vermesi üzerine babası tarafından verilen 03.07.2013 havale tarihli dilekçesi ile vaki temyiz talebinin, “süre yönünden” reddine dair mahkemenin 04.07.2013 gün ve 2013/183 Esas. 2013/241 Karar sayılı ek kararında bir isabetsizlik görülmediğinden, bu karara yönelik temyiz itirazlarının reddiyle, temyiz isteminin reddine dair ek kararın ONANMASINA, 11/04/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.