Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 50/1-a, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet


Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın 177 promil alkollü olarak kullanmış olduğu araçla önündeki araca arkadan çarpması neticesinde üç kişinin basit tıbbi müdahele ile giderilebilecek şekilde yaralandıkları olayda, bilinçli taksirin şartları oluştuğu halde bilinçli taksir hükümlerinin uygulanmaması, tam kusurlu olan sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 22/4 ve 61. maddelerine göre temel cezanın belirlenmesi ve bireyselleştirilmesi şartları gözetilerek, temel cezanın asgari hadden uzaklaşılarak tayini gerekirken, alt sınırdan ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanık hakkında 5271 sayılı CMK"nın 231. maddesinin 5.fıkrası hükmünün uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesinde zorunluk bulunmasına karşın, mağdurların şikayetlerinin devam ettiği ve zararlarının giderildiğine ilişkin dosyaya yansımış bir beyan veya belge bulunmadığı anlaşılmakla, tebliğnağmedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın hükmün açıklanmasının geri bırakılması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 17.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.