MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 19.01.2011 gününde verilen dilekçe ile meraya elatmanın önlenmesi istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 12.09.2012 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı Hazine, 118 ve 135 sayılı mera parsellerine davalının inşaat ve kuyu yaparak elattığını, meraya elatmasının önlenmesini ve muhdesatların yıkılmasını istemiştir.
Davalı, kuyuları kendi taşınmazına yaptığını, meraya tecavüzünün olmadığını, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hükmü davalı temyiz etmiştir.
Dava, meraya elatmanın önlenmesi ve yıkım istemine ilişkindir.
Mahkemece mahallinde yapılan keşif sonucu alınan 6.4.2012 tarihli fen bilirkişi raporunda 135 sayılı mera parselinde A ve B ile gösterilen yerde kuyu ve barınak, 118 sayılı mera parselinde ise C ile gösterilen yerde kuyu olduğunu belirtmiştir. ... Asliye Hukuk Mahkemesinin tarafları ve konusu aynı olan ve husumet nedeniyle ret kararı verilen 2004/442 Esas sayılı dosyasında alınan bilirkişi raporunda ise birçok tecavüz tespit edildiği görülmüştür. Her iki dosyada alınan bilirkişi raporları arasında çelişkiler bulunmaktadır. Mahkemece davalının dava konusu taşınmaza müdahalesinin menine ve yapılan su kuyuları ve barınaklarının kal"ine karar verilmiş ise de mahkemece yapılan araştırma ve incelemeler hüküm kurmaya yeterli değildir. Davalı bir adet su kuyusu ve barınak yaptığını bildirmiştir. Bilirkişi raporunda ise üç adet kuyu ve iki adet barınak gösterilmiştir. Dava konusu yapılar hakkında tarafların iddiarından
başka bir delil bulunmamaktadır. Bu durumda mahkemece öncelikle mahallinde yeniden keşif yapılarak hangi yapıların davalıya ait olduğu tespit edilmeli, gerekirse bu konuda mahalli bilirkişi ve tanık dinlenmeli, taraf delilleri toplanmalı, fen bilirkişisine keşfi izlemeye elverişli kroki düzenlettirilmeli, yukarıda sözü edilen çelişkiler giderildikten sonra sonucuna göre bir karar verilmelidir.
Eksik inceleme ve araştırma ile infaza elverişli olmayacak şekilde hüküm tesisi doğru görülmemiş, bu sebeple kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ. Yukarıda yazılı nedenlerle hükmün BOZULMASINA, istek halinde temyiz harcının yatırana iadesine, 02.05.2013 tarihinde oybirliği ile karar verild