Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/4960 Esas 2019/4390 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/4960
Karar No: 2019/4390
Karar Tarihi: 27.02.2019

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/4960 Esas 2019/4390 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi         2016/4960 E.  ,  2019/4390 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
    DAVA TÜRÜ : ALACAK

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

    Y A R G I T A Y K A R A R I

    Davacı İsteminin Özeti:
    Davacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesinin davalı işverence haklı bir neden olmaksızın feshedildiğini beyanla kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarını istemiştir.
    Davalı Cevabının Özeti:
    Davalılar vekilleri, davanın reddini savunmuşlardır.
    Mahkeme Kararının Özeti:
    Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Temyiz:
    Karar taraflar vekillerince temyiz edilmiştir.
    Gerekçe:
    1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
    2-Taraflar arasında davacı işçinin ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacağı bulunup bulunmadığı noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
    Mahkemece, hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacı tanıklarının beyanlarına itibarla davacının dini ve milli bayramlarda çalıştığının kabulüyle tüm çalışma süresine göre talep konusu alacak hesaplanmıştır.
    Dosya içeriğine göre, davacı, davalı işyerinde 15.06.2010-31.10.2014 tarihleri arasında önce kum ocağında fişçi sonrasında ise belediyede şoför olarak çalışmış olup, beyanları hükme esas alınan davacı tanıkları ise, davacının kum ocağında çalıştığı dönemde davacı ile birlikte çalışmışlardır. Davacı tanıklarının birlikte görev yaptıkları süre haricindeki dönem için davacının çalışma düzenini bilmeleri mümkün olmadığından tanıkların davacıyla birlikte ortak çalışma dönemi ile sınırlı olarak belirlenen tarih aralıkları için hesaplama yapılması gerekirken bu husus gözardı edilerek davacının ulusal bayram ve genel tatil alacağının tüm çalışma süresi için hesaplanmış olması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
    SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 27.02.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.


    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.