Taraflar arasındaki davadan dolayı Bakırköy 3. Asliye Hukuk Hakimliğinden verilen 23.02.2012 günlü ve 2010/444 Esas, 2012/85 Karar sayılı  hükmün kısmen onanması, kısmen bozulmasına  ilişkin olan  Dairenin 20.02.2013 günlü ve 2013/331 Esas, 2013/2274 sayılı kararın düzeltilmesi süresinde  davalı M.G.tarafından istenilmiş olmakla, dosya incelendi gereği görüşülüp düşünüldü:  Asıl dava, bağımsız bölüme elatmanın önlenmesi ve ecrimisil, birleşen dava mimari projeye ve imara aykırılığın tespiti, yıkım yoluyla eski hale getirilmesi isteklerine ilişkin olup, mahkemece yapılan yargılama neticesinde asıl davada her iki davalı yönünden davacıların paylarına vaki elatmanın önlenmesi isteğinin kabulüne, ecrimisil isteği yönünden davalı M. aleyhine açılan davanın feragat sebebi ile  reddine, davalı A. yönünden ecrimisil isteğinin kabulüne, birleşen davanın reddine dair verilen kararın davalı-birleşen dava davacısı A. S.ile davalı M. G."in temyizi üzerine, Dairece; “  ... Davacıların mirasbırakanı A. S. kayden maliki bulunduğu, elbirliği mülkiyetine tabi, kat irtifakı kurulu, 1898 ada, 237 parselde yer alan 1 nolu bağımsız bölümde,  iştirakçilerden davalı A. S."ın   diğer davalıya kiraya vermek suretiyle tasarrufta bulunduğu, semerelerinden tek başına yararlandığı, 4721 sayılı Türk Medeni Kanununun 691. maddesi hükmü gereğince paylı mülkiyet üzere olan taşınmaz hakkında pay ve paydaş çoğunluğu sağlanmadan kurulan kira ilişkisinin davacı paydaşlar bakımından bağlayıcı olmadığı belirlenmek ve bu olgu benimsenmek suretiyle  her iki davalı bakımından paya vaki elatmanın önlenmesine, davalı M. G."in tahliyesine, dava tarihinden geriye dönük 5 yıllık 29.618,89 TL. harcı tamamlanmış ecrimisilin dava tarihinden itibaren işleyen yasal faizi ile birlikte davalı A. S.tan tahsiline, feragat beyanı gözetilerek davalı M.G. bakımından ecrimisil isteğinin reddine karar verilmiş olmasında bir isabetsizlik bulunmadığı, davalılar A.S.ve M.G.anmasına, birleşen dava bakımından ise 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 324. maddesinin uygulanması suretiyle sonuca gidilmesi gerektiği ” hususuna değinilerek birleşen dava yönünden bozulmasına karar verilmiş,  karara karşı davalı M. G.  karar düzeltme talep etmiştir. 
Hemen belirtmek gerekir ki, ecrimisil isteği ile davalı A.S. bakımından Dairenin onama kararında bir isabetsizlik bulunmadığı gibi, birleşen dava yönünden verilen bozma kararında da bir isabetsizlik yoktur. Ne var ki; çekişmeye konu 1 nolu bağımsız bölümün tapuda davacılar ile davalı A."in miras bırakanı olan A.S.adına kayıtlı olduğu, murisin  24.11.2002 tarihinde öldüğü, geride mirasçı olarak davacılar, davalı A.ile dava dışı çocukları N. B.H. S.ile torunları İ. S. İ. S.ve İ.S."ın kaldıkları, miras bırakan A. S."ın sağlığında dava konusu yeri 01.02.2001 düzenleme ve başlangıç tarihli, 5 yıllık yazılı kira sözleşmesi ile davalı M. G."e kiraya verdiği anlaşılmaktadır.
Bu durumda, taşınmazı kiraya veren murisin ölümü ile davacı mirasçıların külli halefiyet yolu ile anılan kira sözleşmesi ile bağlı oldukları ve bu kira sözleşmesinden doğan hak ve yükümlülüklerin kendileri ile birlikte diğer mirasçılara geçtiği kuşkusuzdur.
O halde, davacıların, davalı M.G. aleyhine açtıkları elatmanın önlenmesi ve taşınmazdan tahliyesine yönelik taleplerinin reddine karar  verilmesi bakımından  hüküm bozulmalıdır.
Davalı M.G.in karar düzeltme isteği bu sebeple yerindedir. Kabulüyle, Dairemizin 20.02.2013 tarihli, 2013/331 Esas, 2013/2274  sayılı kararının onanan bölümünün bu yönlerden ORTADAN KALDIRILMASINA,  yerel mahkemenin  23.02.2012 gün ve 2010/444 Esas, 2012/85 sayılı kararının, (6100 Sayılı HMK.nun geçici 3. maddesi yollamasıyla) 1086 Sayılı HUMK’nin 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 24.10.2013  tarihinde oybirliğiyle karar  verildi.