Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/4708 Esas 2020/5622 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/4708
Karar No: 2020/5622
Karar Tarihi: 03.12.2020

Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/4708 Esas 2020/5622 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesinde görülen davada sanıklardan biri çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçuyla suçlanmıştır. Diğer sanıklar ise beraat etmiştir. İlk derece mahkemesince verilen hükümlere yapılan temyiz incelemesi sonucunda, beraat hükümleri usul ve kanuna uygun bulunarak onanmıştır. Ancak, sanık hakkında kurulan mahkumiyet hükümleri eksik gerekçe ile yazılmıştır. Bu nedenle, suçun cezası belirlerken yapılan hata sebebiyle fazla ceza verilmiştir. Sanık müdafisinin temyiz itirazları yerinde görüldüğünden, hükmün bozulması kararlaştırılmıştır.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 30. maddesi (Hata)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 103/2. maddesi (Çocuğun nitelikli cinsel istismarı)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 43/1. maddesi (Cezanın artırılması)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 31/3. maddesi (Cezanın indirimi)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 62. maddesi (İndirimin oranı)
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi (Temyiz incelemesi)
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. maddesi (Hükmün bozulması)

14. Ceza Dairesi 2016/4708 E. , 2020/5622 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Sanık ... ..."ın atılı suçtan mahkumiyeti ile diğer sanıklar ...ile ..."ın beraatlerine

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanıklar ..., .... ile ... haklarında kurulan beraat hükümlerin incelenmesinde;
Tüm dosya kapsamı ve gerekçe içeriğine göre mahkemece kabul ve takdir kılınmış beraat hükümleri usul ve kanuna uygun bulunduğundan, O yer Cumhuriyet Savcısının yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükümlerin onanmasına
Sanık ... hakkında kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Sanığın, aşamalardaki mağdurenin kendisiyle aynı yaşta olduğunu düşündüğü ve esasen nüfusa küçük yazdırıldığını bilmediği yönündeki savunması, bunu destekler nitelikte mağdure ile diğer sanıkların beyanları ve tüm dosya içeriği nazara alındığında, olayda 5237 sayılı TCK"nın 30. maddesinde düzenlenen hata hükümlerinin uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığı tartışıldıktan sonra hükme varılması gerekirken bu konuda herhangi bir değerlendirme yapılmaksızın eksik gerekçe ile yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
Kabule göre de;
Suça sürüklenen çocuk hakkında eylemine uyan 5237 sayılı TCK"nın 103/2. maddesi gereğince belirlenen 8 yıl hapis cezasının aynı Kanunun 43/1. maddesi ile 1/4 oranında artırılmasının ardından 31/3. maddeye göre 1/3 ve 62. madde ile 1/6 oranında indirim yapıldığında neticeden 5 yıl 6 ay 20 gün yerine 8 yıl 4 ay hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı, sanık ... ... müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 03.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.