MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; davacının davalıya ait işyerinde 2012 yılı Mart ayında aşçı ustası olarak işe başladığını aynı zamanda ızgara ve tezgah işine de baktığını, aylık net 1900 TL ücret aldığını, hafta içi ve hafta sonu 7 gün boyunca 07:00-19:30 saatleri arasında çalıştığını, sadece son bir yıl Pazartesi öğleden sonraları yarım gün izin verildiğini, izlerini eksik kullandığını, tüm bayram ve tatil günlerinde, iş sözleşmesinin davalı tarafça haklı neden olmaksızın feshedildiğini ileri sürerek. Kıdem Tazminatı, İhbar Tazminatı, Hafta Tatili Alacağı, Fazla Mesai Alacağı, Asgari Geçim İndirimi, Alacağı, Ulusal Bayram Genel Tatil Alacağı, Yıllık Ücretli İzin Alacağı ile Yol ve Yemek Bedeli alacaklarının 710,00 TL toplam alacağının faizleri ile birlikte tahsilini dava ve talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; alacakların zamanaşımına uğradığını, davacının 2012 yılında işe başladığını ve çalışma süresi boyunca tüm hak ve alacaklarını kendisine ödendiğini, davacının işe gelemeyerek iş akdinin kendisinin sonlandırdığım, bu nedenle kıdem ve ihbar tazminatı hakkının olmadığını, davacının diğer alacak taleplerinin yersiz ve haksız olduğunu beyanla davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece toplanan deliller ve bilirkişi raporuna göre davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili yasal süresi içerisinde temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur. Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda iş yeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, iş yeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada gözönüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille ispatlaması gerekir. Bordrolarda tahakkuk bulunmasına rağmen bordroların imzasız olması halinde ise, varsa ilgili dönem banka ve tüm ödeme kayıtları celp edilmeli ve ödendiği tespit edilen miktarlar yapılan hesaplamadan mahsup edilmelidir.
Fazla çalışmanın yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
Fazla çalışmanın belirlenmesinde 4857 sayılı İş Kanunu"nun 68. maddesi uyarınca ara dinlenme sürelerinin dikkate alınması gerekir.
Aynı ilkeler ulusal bayram ve genel tatil çalışmaları için de geçerlidir
Somut olayda fazla çalışma ve genel tatil ücret alacakları konusunda, kendileri de işverene karşı dava açmış olan tanıkların anlatımı ile sonuca gidilmiş ise de davalı tanığının da benzer mahiyette beyanda bulunmuş olması nedeniyle bu husus ayrıca bozma sebebi yapılamamıştır. Nitekim davalı tanığı ... da davacının sabah 07.30 da başlayan mesaisinin 19.30’ da bittiğini sadece pazartesi günü öğleden sonra izin kullandığını, milli bayramlarda çalışıp, dini bayramlarda 1 gün izin verildiğini beyan etmiştir. Bu durum karşısında davalının husumetli tanık anlatımları konusundaki temyiz sebebine itibar edilmemiştir. Ancak davalı tanığı davacı ile birlikte yaklaşık 8 ay kadar çalıştığını beyan etmekle, tüm çalışma dönemini kapsayacak şekilde hesaplama yapılması doğru olmamıştır. Bu durumda davacı tanıklarının davalı ile husumeti bulundukları da gözetilerek, davalı tanığının beyanları esas alınmak suretiyle ve bu tanığın sadece davacı ile beraber çalıştıkları süreyle sınırlı olmak üzere hesaplama yapılarak sonuca gidilmesi gerekecektir. Mahkemece bu esaslar göz ardı edilerek davalı tanığının davacı ile beraber çalıştığı sürenin belirli ve sınırlı olmasına rağmen tüm çalışma dönemini kapsayacak şekilde hesaplama yapılarak hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 26.02.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.