2. Ceza Dairesi Esas No: 2020/15300 Karar No: 2020/7763 Karar Tarihi: 06.07.2020
Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/15300 Esas 2020/7763 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanığın Altındağ Belediyesi'ne ait bir kaldırım dubasını çalarak hırsızlık suçu işlediği belirtilmiştir. Ancak sanık hakkında kullanılan kanun maddelerinde hata görülmüştür. Bu nedenle, hüküm BOZULMUŞTUR. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri; 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi, 142/1-a maddesi, 142/1-e maddesi ve 168/1. maddesidir. 5271 sayılı CMK'nın 232. maddesinin 2. fıkrasının \"b\" bendine aykırı davranıldığı da vurgulanmıştır.
2. Ceza Dairesi 2020/15300 E. , 2020/7763 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; 1- Sanığın olay günü Altındağ Belediyesi’ne ait kaldırım dubasını temyiz dışı sanıklar ... ve ... ile birlikte yerinden sökmek suretiyle çalması biçimindeki eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 142/1-a maddesindeki kamu yararına veya kamu hizmetine tahsis edilmiş eşya hakkında hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden aynı Kanun’un 142/1-e maddesi uyarınca hüküm kurulması, 2- Oluşa ve dosya içeriğine göre; sanığın, temyiz dışı sanıklar ... ve ... ile birlikte Altındağ Belediyesine ait 50 kg ağırlığındaki demir dubayı yerinden sökerek ellerindeki metal parça ile yaya olarak giderken kolluk görevlilerinin devriye görevi sırasında tesadüfen rastlamaları sonucu ellerindeki metal parçayı atarak yaya olarak kaçtıkları, kolluk görevlileri tarafından yakalanmaları üzerine suça konu metal dubayı aldıkları yeri kolluk görevlilerine göstererek soruşturma aşamasında iadeyi sağladıklarının anlaşılması karşısında sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 168/1. maddesi gereğince etkin pişmanlık hükümlerinin tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi, 3- Gerekçeli karar başlığında, katılan kurum isminin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 232. maddesinin 2. fıkrasının “b” bendine aykırı davranılması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 06/07/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.