Esas No: 2020/2551
Karar No: 2022/12186
Karar Tarihi: 14.09.2022
Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2020/2551 Esas 2022/12186 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık hakkında kasten yaralama suçu nedeniyle mahkumiyet hükmü verilirken, aynı davanın 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçuyla ilgili kısmında ise beraat kararı verildi. Katılan vekilinin yapmış olduğu temyiz talebi incelendiğinde, katılan sanığın doğrudan zarar görme olasılığı bulunmadığı ve mahkeme tarafından katılma kararı verilmiş olmasının hükmü temyiz hakkı vermeyeceği kararına varıldı ve temyiz talebi reddedildi. Yapılan diğer inclemeler sonucunda, sanık hakkında yaralama suçu nedeniyle verilen mahkumiyet hükmüne itiraz eden müdafi, adli para cezasının kesin nitelikte olduğu için temyizin mümkün olmadığı kararına hükmedildi. Sanık hakkında yaralama suçu için beraat kararı verilen hükümde ise, suça uygulanan zamanaşımı süresinin gerçekleştiği tarih sebebiyle karar bozuldu ve dava düşürüldü. Detaylı olarak açıklanan kanun maddeleri ise şunlardır: 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçu için 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi, yaralama suçu için adli para cezasının niteliği ve miktarına göre hükmün kesin nitelikte olduğu gerekçesiyle 532
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, 6136 sayılı Yasaya aykırılık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, beraat, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1)Sanık ... hakkında 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik katılan vekilinin temyiz talebinin incelenmesinde;
6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan doğrudan zarar görme olasılığı bulunmayan katılan sanık ...'ün bu nedenle açılan davaya katılma ve hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunmadığı ve mahkeme tarafından da katılma kararı verilmiş olmasının hükmü temyiz hakkı vermeyeceği cihetle; katılan sanık müdafinin temyiz isteminin 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2)Katılan sanık ... hakkında yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Katılan sanık hakkında yaralama suçundan tayin edilen adli para cezasının nevine ve miktarına göre hüküm, 6217 sayılı Yasanın 26. maddesiyle 5320 sayılı Yasaya eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olup temyizi olanaklı olmadığından, sanık müdafinin temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK.nun 317. maddesi gereğince REDDİNE,
3)Sanık ... hakkında yaralama suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanığa yüklenen suçun yasa maddesinde öngörülen cezasının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu 5237 sayılı TCK.nın 66/1-e maddesinde belirlenen 8 yıllık asli dava zamanaşımı süresinin, zamanaşımını kesen son işlem olan sanığın savunmasının alındığı 05.02.2013 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve katılan sanık ... müdafinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmekle sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta anılan Yasanın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK.nın 66/1-e ve CMK.nın 223/8. maddeleri gözetilerek DÜŞÜRÜLMESİNE, 14.09.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için destek@ictihatlar.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
