Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/13283 Esas 2022/12183 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
1)Sanıklar ... ve ... hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Sanıkların, katılana yönelik kişiyi hürriyetinden yoksun kılma eylemini cebir ve tehdit kullanmak suretiyle işlediği kabul edilmesine rağmen, önce 5237 sayılı TCK.nın 109/1, daha sonra 109/2. maddeleri tatbik olunmak suretiyle kademeli uygulama yapılması, sonuca etkili olmadığından bozma nedenleri yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre, sanıklar müdafinin kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna, sanıkların suç işleme kastı bulunmadığına, mağdurun şikayetçi olmadığına yönelik yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
2)Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Tüm dosya kapsamından, mağdur ...'nun, suça konu olaydan önce sanığın eşi ile görüşmesi ve sürekli rahatsız etmesi üzerine, sanığın bu duruma öfkelenerek yaşamış olduğu hiddetin etkisiyle atılı suçu işlediği ve bu hususun mağdur tarafından da doğrulandığı anlaşılması karşısında, sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışılmaması,
Kabule göre de;
Sanığın, katılana yönelik kişiyi hürriyetinden yoksun kılma eylemini cebir ve tehdit kullanmak suretiyle işlediği kabul edilmesine rağmen, önce 5237 sayılı TCK.nın 109/1, daha sonra 109/2. maddeleri tatbik olunmak suretiyle kademeli uygulama yapılması,
Yasaya aykırı, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 14.09.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.