Zincirleme nitelikli zimmet - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2019/3805 Esas 2019/8399 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3805
Karar No: 2019/8399
Karar Tarihi: 17.09.2019

Zincirleme nitelikli zimmet - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2019/3805 Esas 2019/8399 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Manavgat 1. Ağır Ceza Mahkemesi, zincirleme nitelikli zimmet suçundan sanığın mahkumiyetine karar vermiştir. Antalya Bölge Adliye Mahkemesi'nin verdiği istinaf başvurusunun esastan reddedilmesi kararı temyiz edilmiştir. Temyiz istemleri, kesin hukuka aykırılık halleri veya temyiz dilekçesinde belirtilen nedenler gözetilerek değerlendirilmiştir. Bölge Adliye Mahkemesi'nin kararı yerinde bulunmuş ve sanığın tutuklu bulunduğu süre, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 102. maddesinde yazılı azami tutuklama süresini aşmayacak şekilde devam etmiştir. Kararın gerekçesi ve kanun maddeleri, mahkeme kararında belirtilen 5271 sayılı CMK'nın 288, 294 ve 289. maddeleridir.

5. Ceza Dairesi 2019/3805 E. , 2019/8399 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Zincirleme nitelikli zimmet
HÜKÜM : 1) Manavgat 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 19/10/2018 tarihli ve 2018/9 Esas, 2018/287 sayılı Kararı ile; zincirleme nitelikli zimmet suçundan mahkumiyet 2) Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin 06/03/2019 tarihli ve 2019/164 Esas, 2019/474 sayılı Kararı ile; istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin karar temyiz edilmekle, temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK"nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp, aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ile temyiz dilekçelerinde belirtilen nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede;
Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen inceleme neticesinde vaki istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, sanık ve müdafin temyiz istemlerinin 5271 sayılı CMK"nın 302/1. madde ve fıkrası gereğince ESASTAN REDDİYLE hükmün ONANMASINA, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 18/09/2012 tarihli ve 2012/1-941-1780 E. K. sayılı ve 12/04/2011 tarihli ve 51-42 E. K. sayılı Kararlarında da belirtildiği üzere, temyiz aşamasında geçen sürenin CMK"nın 102. maddesinde yazılı azami tutukluluk süresinin hesabında dikkate alınmayacağı, 5271 sayılı CMK"nın 102. maddesinde öngörülen tutuklama sürelerindeki sınırların da aşılmadığı anlaşılmış olup, sürdürülen tutuklama tedbirinin orantılı bulunmasına ve tutuklama tarihine göre sanığın tahliye isteminin REDDİNE, karardan bir suretin istemde bulunana tebliğine 17/09/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.