MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili ve davalılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
6100 sayılı HMK"nın geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 2014 yılı için 1.890,00 TL"dir.
Davacı vekili, 2.373,75 TL tazminatın davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiş, mahkemece, davanın kısmen kabulü ile 1.161,90 TL"nin davalılardan tahsiline hükmedilmiş olup temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden taraflar yönünden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davacı vekili ve davalılar vekilinin temyiz dilekçelerinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekili ve davalılar vekilinin temyiz dilekçelerinin hükmün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacı ve davalılara geri verilmesine 13.4.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.