MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık, resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan
HÜKÜM : Beraat

Nitelikli dolandırıcılık ve resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan suçlarından sanıkların beraatlerine ilişkin hükümler, mağdur vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Kamu davası açıldıktan sonra duruşma günü bildirilmeyen ve davaya katılma imkanı tanınmayan mağdur kurumun CMK"nın 260/1. maddesine göre sanıklar hakkında kurulan hükmü temyize hakkı bulunduğu belirlenerek ve aynı Kanunun 237/2. maddesi uyarınca katılmasına karar verilerek yapılan incelemede;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 19.11.2002 gün ve 272-402 sayılı kararı ile uyum gösteren diğer Genel Kurul ve Daire kararlarında açıklandığı üzere, Ceza Yargılama Yasasında mahkemeye gelmemiş sanıklar hakkında duruşma yapılamayacağına ilişkin temel kuralın istisnalarından biri olarak öngörülen 1412 sayılı CMUK"nın 223/son maddesi ile buna paralel hüküm içeren ve 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5271 sayılı CMK"nın 193/2. maddesinin beraat hükmü yönünden dosya kapsamına göre ilk bakışta eylemin suç oluşturmayacağının anlaşılması hali ile sınırlı olarak uygulama yerinin mevcut olduğu, sanıkların sorgusu yapılmadan mevcut kanıtlar tartışılarak delil takdiri suretiyle beraat hükmü verilmesinin mümkün bulunmadığı gözetilmeden, sorgusu yapılmayan sanıklar hakkında delil takdirine girilmek suretiyle yazılı şekilde beraat hükmü verilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sair temyiz itirazları incelenmeksizin hükmün 5320 sayılı yasanın 8. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; 07/11/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.