Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2014/4921 Esas 2016/8346 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/4921
Karar No: 2016/8346
Karar Tarihi: 07.11.2016

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2014/4921 Esas 2016/8346 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan mahkûmiyetine yönelik hüküm incelenerek, dosyanın gereği düşünüldü. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun alınan kararı gereği, hak yoksunluklarının mahkümiyetin yasal sonucu olduğu nedeniyle infaz aşamasında her zaman değerlendirilmesi mümkün olduğu belirtilerek, bozma nedeni yapılmamıştır. Sanığın müşteki şirketin şubesinde mağaza müdürü olarak işe başladığı, suç tarihinde şirket cirosu olan 3.000 TL ücreti bankaya yatırmayıp, özel işleri için kullandığı iddia edilmiştir. İddianın sanığın savunması ve dosya kapsamıyla birlikte değerlendirilmesi sonucu, mahkemenin sanığın mahkûmiyetine yönelik kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir. Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın suçunun sübuta ermediğine ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının verilmemesi nedeniyle temyiz itirazlarının reddiyle, mahkemenin kararı oybirliğiyle onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- Türk Ceza Kanunu'nun 155/2. maddesi: Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu düzenler.
- Türk Ceza Kanunu'nun 62/1. maddesi: Yüz kızartıcı suç işleme hali nedeniyle hak yoksunluğuna karar verilmesini düzenler.
- Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi: Hak yoksunluklarına hükmedilebilecek suçları düzenler.

15. Ceza Dairesi 2014/4921 E. , 2016/8346 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK"nın 155/2, 62/1 ve 52. maddeleri gereğince mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü.
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03/06/2008 gün ve 2008/5-56 Esas, 2008/156 sayılı kararında açıklandığı üzere 53. maddede belirtilen hak yoksunluklarının mahkümiyetin yasal sonucu olması nedeniyle infaz aşamasında her zaman değerlendirilmesi mümkün görüldüğünden bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanığın müşteki şirketin şubesinde mağaza müdürü olarak işe başladığı, suç tarihine ait şirket cirosu olan 3.000 TL ücreti bankaya yatırmayıp, özel işleri için harcadığının iddia edildiği olayda; iddia, sanığın savunması ve dosya kapsamı gözetilerek, mahkemenin sanığın mahkûmiyetine yönelik kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiş olup mahkemenin gerekçesinde para cezasının asgari had üzerinde verilmesi nedeni belirtildiğinden tebliğnamedeki bozma görüşüne iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın suçunun sübuta ermediğine ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının verilmemesine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA 07.11.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.