MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : 1-... : TCK’nın 155/2, 62, 50/1-a, 52/4 ve 51/1-3. maddeleri gereğince mahkumiyet
2-..., ..., ... : TCK’nın 155/2, 62, 50/1-a, 52/4 ve 51/1-3. maddeleri gereğince mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanıklar müdafi tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığında “26.07.2010” olarak yanlış gösterilen suç tarihinin, “15/07/2010” olarak mahallince düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
Katılanın işyerinde işçi olarak çalışan sanıkların katılanın bilgisi ve rızası dışında diğer fabrikalardan aldıkları ürünleri katılanın işyerindeki malzemelerini ve makinaları kullanarak dikim ve paket yaptıkları iddia edildiği somut olayda; iddia, sanıkların savunması, tanıkların ifadeleri ve dosya kapsamı gözetilerek, mahkemenin sanıkların mahkûmiyetine yönelik kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanıklar müdafinin eksik inceleme ve suçun sübute ermediğine ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine; ancak;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 1. fıkrasında düzenlenen, kişinin kasten işlemiş olduğu suçtan dolayı hapis cezasına mahkumiyetinin kanuni sonucu olan belli hak yoksunluklarından (a), (b), (d), (e) bentlerinde belirtilenlerin 53. maddenin 2.fıkrası gereğince “infaz tamamlanıncaya kadar“ (c) bendinde belirtilen hak yoksunluğunun ise 53. maddenin 3. fıkrası gereğince “koşullu salıverilmeye kadar” geçerli olacağının karar yerinde gösterilmemesi,
Adli para cezası taksitlendirme yapılırken uygulama maddesi olarak 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesi gösterilmeyerek CMK"nın 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükümlerin bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılanmayı gerektirmeyen bu hususlarda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkralarına, “TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın c bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına”, taksitlendirmeye ilişkin kısma da “TCK"nın 52/4. maddesi gereğince”ibaresinin eklenmesi suretiyle hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07/11/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.