MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük ve müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Müşteki Gümrük İdaresi vekilinin temyizine yönelik yapılan incelemede;
Sanığın eyleminin suç tarihi itibariyle 5752 sayılı Yasa ile değişik 4733 sayılı Yasa"nın 8/4. fıkrası kapsamında kaldığı cihetle, suçtan doğrudan zarar görmeyen gümrük idaresinin davaya katılma ve hükmü temyize yetkisinin bulunmadığı gibi katılmasına karar verilmesi de hükmü temyiz yetkisi vermeyeceğinden, gümrük idaresi adına hazine vekilinin vaki temyiz talebinin 5320 sayılı yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 317. maddesi gereğince REDDİNE,
Sanığın temyiz talebine yönelik yapılan incelemede ise;
1- Adli para cezasının günlüğünün 20 TL üzerinden hesaplanması sırasında tatbik maddesinin 5237 sayılı TCK"nın 52/2. fıkrası yerine TCK"nın 52 maddesi olarak yazılması suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
2- 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı, sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,
3- 01/03/2008 tarihinde yürürlüğe giren 5739 sayılı Yasa"nın 5. maddesi ile yapılan değişiklikle 5237 sayılı TCK.nın 50/6. madde ve fıkrasında yer alan "yaptırım" ibaresinin "tedbir" olarak değiştirilip, 5275 sayılı Yasa"nın 106. maddesinin 4.ve 9. fıkralarının yeniden düzenlenip, 10. fıkrasının da yürürlükten kaldırılması karşısında, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde, verilen adli para cezasının ödenmemesi durumunda 5275 sayılı Yasa"nın 106. maddesi uyarınca hapse çevrileceğinin belirtilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi uyarınca;
1- Sanık hakkındaki hükümde, hükmedilen gün adli para cezasının adli para çevrilmesine ilişkin 3 numaralı bentte yer alan "52" ibaresi yerine "52/2" ibaresinin yazılması,
2- 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına dair 8 numaralı bendin hükümden çıkartılarak yerine “8- Sanığın, 5237 sayılı TCK"nın 53/l-a,b,d,e bentlerinde belirtilen haklarından aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya; 53/1 - c maddesinde yazılı haklardan ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilmesine, diğer kişilere yönelik bu hakları bakımından aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına," bendinin yazılması,
3- 5275 sayılı yasanın 106/3 maddesinin uygulanmasına ilişkin 7 numaralı bendin hükümden çıkartılması, ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20.06.2016 günü oybirliğiyle karar verildi.