Nitelikli hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/35411 Esas 2013/9418 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet


Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık hakkında, mağdur ..."na yönelik olarak gerçekleştirdiği dolandırıcılık eylemi nedeniyle zamanaşımı süresi içerisinde işlem yapılması olanaklı kabul edilmiştir.
Suça konu müştekiye ait otonun kilitli kapısının sert bir cisimle zorlanmak suretiyle açılıp çalıştırılarak çalındığının anlaşılması karşısında, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b maddesinin uygulanmasında bir isabetsizlik görülmemiş ve uygulama maddesinin sevk maddesi olan 142/1-e maddesiyle aynı ceza hükmüne bağlanması nedeniyle sonuca etkili görülmediğinden, tebliğnamenin bozma isteyen 1 ve 2 numaralı düşünceleri benimsenmemiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Kasten işlemiş olduğu suçtan dolayı hapis cezasıyla mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK"nın 53/1-c bendinde belirtilen haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yalnızca, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
2-Tekerüre esas alınan İzmir 14.Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2000/427-1164 sayılı hükümlülüğün infaz tarihi olan 07.10.2003 tarihinden 3 yıllık sürenin geçmiş olması nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından 53. maddenin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılarak, yerine "" 53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına"" cümlesinin eklenmesi suretiyle ve tekerrür hükümlerinin uygulandığı kısmın ""sanığın Kuşadası Asliye Ceza Mahkemesi"nin 751-399 sayılı hükmü ile mükerrir olduğu anlaşıldığından TCK"nın 58. maddesi uyarınca cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, cezanın infazından sonradenetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan CMUK"un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkı gözetilerek, 5275 sayılı Yasanın 108/2 madesi gereğince mükerrir olan sanık hakkında koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın İzmir 14.Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2000/427-1164 sayılı ilamına konu olan 1 yıl 1 gün hapis ve 72.700.000 TL adli para cezası esas alınarak belirlenmesine"" şeklinde değiştirilmesi suretiyle eleştiri dışında, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03.04.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.