Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2013/4520 Esas 2013/9379 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/4520
Karar No: 2013/9379
Karar Tarihi: 03.04.2013

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2013/4520 Esas 2013/9379 Karar Sayılı İlamı

Özet:

13. Ceza Dairesi tarafından incelenen dosyada, Asliye Ceza Mahkemesi’nin verdiği hırsızlık suçundan mahkumiyet kararı temyiz edildi. Mahkeme, sanığın asli fail olduğu gözetilmeden yanılgılı değerlendirme sonucu sadece “yardım eden” olarak değerlendirilip cezasından indirim yapıldığı gerekçesiyle hükmü bozdu. Ancak mahkemenin, TCK’nın 53/1-c maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılacağına ve 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılacak şekilde düzenlenmesi gerektiği belirtildi. Kanun maddeleri olarak bahsedilenler ise 5237 sayılı TCK'nın 39., 53/1. ve 53/3. maddeleridir.

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2013/4520 E. , 2013/9379 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanığın hırsızlık suçunun asli faili olduğu gözetilmeden, yanılgılı değerlendirme ile “yardım eden” olarak kabulü ile cezasından 5237 sayılı TCK"nın 39. maddesi uyarınca indirim yapılması, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun yalnızca kendi alt soyları yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından ‘‘TCK’nın 53/1. maddesinin uygulanmasına’’ ilişkin bölüm çıkarılarak, yerine ‘‘53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına’’ cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri eleştiri dışında usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03.04.2013 gününde oy birliğiyle karar verildi.