MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
08.02.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5728 sayılı Yasanın 562. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 231. maddesindeki hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin sanık ... ve ..."in silinme şartları oluşmamış kasıtlı suçtan hükümlülükleri bulunması nedeniyle uygulanma imkanı bulunmadığı anlaşılmakla yapılan incelemede,
Sanıkların suça konu hayvanları mağdurlara ait evlerinin müştemilatı niteliğinde olmayan yan tarafındaki ahırlardan çaldıklarının anlaşılması karşısında, haklarında 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b maddesi ile uygulama yapılması gerektiğine dair tebliğnamedeki 1 nolu görüşe iştirak edilmemiştir.
Sanık ..."in adli sicil kaydından, tekerrüre esas olacak şekilde kesinleşmiş daha ağır hükümlülüğü bulunmasına rağmen, daha az ceza içeren kararın TCK"nın 58. maddesinin uygulanmasında esas alınması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanıkların mağdurlar ... ve ..."a ait hayvanları kesintisiz takip olmaksızın kendi hakimiyet alanına almış olmaları ve mağdur ... ait hayvanın arama sonucu sabaha doğru bulunmuş olması karşısında sanıkların her iki mağdura karşı eylemlerinin tamamlanmış olduğu gözetilmeden yazılı şekilde teşebbüs hükümlerinin uygulanması ve hırsızlık suçunu iştirak iradesi içerisinde birlikte işleyen sanıklar ..., ..., ... ve ... hakkında 5237 sayılı TCK"nın 37. maddesi yerine anılan yasanın 39. maddesi ile uygulama yapılması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Ceza Genel Kurulu"nun 04.03.2008 tarih ve 647/43 ile 23.03.2004 tarih ve 41/70 sayılı kararlarında da belirtildiği üzere; sanıklar hakkında olayda uygulama yeri olmayan TCK"nın 35 ve 39. maddelerinin uygulanmış olması sebebiyle, hükümden sonra 08.02.2008 tarih ve 26781 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren, 5728 sayılı Yasanın geçici madde: 1/1. fıkrası yollamasıyla, aynı Yasanın 562. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 231/5-14. maddesindeki hükmün açıklanmasının geri bırakılması müessesesinin uygulanabilirlik sınırları içerisine girmiş ise de; sanıklar ..., ... ve ..."in sabit kabul edilen eylemlerinin asıl cezasının 3"er yıl hapis cezası olacağından ve aksi hal sanıkların; önceki yanılgılı uygulamalar nedeniyle ortaya çıkan hafif sonuç cezadan, ikinci kez mahkumiyetin sonuçlarını da kapsayacak şekilde yararlandırılmasını sağlayacak, sanıklara daha önce tanınmış olan atıfet genişletilmek suretiyle hakkaniyete aykırı sonuçların doğmasına, adalet ve eşitlik ilkelerinin zedelenmesine yol açılmış olacağından, hükmolunması gereken ceza miktarı itibariyle, 5271 sayılı CMK"nın 231. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına imkan bulunmadığı anlaşılmakla tebliğnamedeki 4 nolu bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; atılı suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Yargılama giderlerinin her bir sanığın sebep olduğu tutar kadar ayrı ayrı yükletilmesi gerektiği gözetilmeden, sanıklardan müteselsilen alınmasına karar verilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ..., ..., ..., ... ve ... müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından "yargılama giderlerinin sanıklardan müteselsilen tahsiline" ilişkin bölümün çıkarılarak, yerine "yargılama giderlerinin sanıkların paylarına düşen oranda 10,62"er TL alınmasına" sözcüklerinin eklenmesi,suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04.04.2013 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.