Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/13323 Esas 2022/12309 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Olay günü sanığın buluşma teklifini kabul ederek hastane önünde bekleyen mağdurun, sanığın kendisini zorla araca bindirdiğini, inmek istediğinde kapıları kilitlediğini beyan etmişse de, mağduru araç içinde gören annesinin dışarıdan kapıyı açarak mağduru araçtan indirdiği, olayın meydana yer itibariyle zorla araca bindirme durumunda etraftan müdahale gelmesinin kaçınılmaz olduğu, onbeş yaşını tamamlamamış olan mağdurenin kendi özgür iradesi ile serbestçe hareket etme hakkı, niteliği itibariyle üzerinde mutlak surette tasarrufta bulunabileceği bir hak olmadığından, bu hakkının ihlaline yönelik olarak sanık tarafından gerçekleştirilen eylemle ilgili gösterdiği rıza hukuken geçerli sayılmadığından, sanığın teşebbüs aşamasında kalan eyleminin 5237 sayılı TCK.nın 109/1,3-f,35. maddelerinde düzenlenen kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu oluşturduğu gözetiilmeden TCK.nın 109/2. maddesi uyarınca cezasının belirlenmesi ile sanık hakkında fazla ceza tayini,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 15.09.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.