1. Ceza Dairesi Esas No: 2018/5560 Karar No: 2019/694
Tasarlayarak öldürme - tasarlayarak öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/5560 Esas 2019/694 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Ağır Ceza Mahkemesi, bir kişinin tasarlayarak öldürme ve tasarlayarak öldürmeye teşebbüs suçlarından 30 yıl hapis cezası ve 16 yıl 8 ay hapis cezası verilmesine karar verdi. Mahkeme, toplanan delillerin incelenmesi sonucunda suçların kabul edildiğini ve cezanın azaltıcı bir sebeb olduğunu belirtti. Savunmanın itirazları reddedildi ve hükümler onaylandı. Kanun maddeleri olarak 765 sayılı TCK'nin 450/4 ve 59. maddeleri ile 5237 sayılı TCK'nin 82/1-a, 35, 62, 53, 63. maddeleri uygulandı.
1. Ceza Dairesi 2018/5560 E. , 2019/694 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi SUÇ : Tasarlayarak öldürme, tasarlayarak öldürmeye teşebbüs HÜKÜM : 765 sayılı TCK.nin 450/4, 59. maddeleri uyarınca 30 yıl hapis cezası, 5237 sayılı TCK.nin 82/1-a, 35, 62, 53, 63. Maddeleri uyarınca 16 yıl 8 ay hapis cezası.
TÜRK MİLLETİ ADINA
5271 sayılı Kanunun 299. maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesinde yer alan ""sanığın veya katılanın temyiz başvurusundaki istemi üzerine veya re"sen duruşma yoluyla yapar"" ibaresi 24.12.2017 tarih 696 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 100. maddesi ile ""uygun görmesi halinde duruşma yoluyla yapabilir"" şeklinde değiştirildiğinden, sanık müdafiinin duruşmalı inceleme isteminde, incelemenin dosya üzerinden yapılması uygun görülmekle; Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ...’nin, maktul ...’i kasten öldürme ve kasten öldürmeye teşebbüs suçlarının sübutları kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozma üzerine verilen hükümlerde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin; haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiğine, Cumhuriyet savcısının; kasten öldürme eylemi yönünden 5237 sayılı TCK. hükümlerinin uygulanması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, re’sen de temyize tâbi bulunan hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 12/02/2019 gününde oy birliği ile karar verildi.