Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/4510 Esas 2020/5566 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm taraflarca temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 361/1. maddesine göre, temyiz süresi tebliğden itibaren iki haftadır. Temyiz dilekçesinin verilme usulü aynı kanunun 364 ve devamı maddelerinde düzenlenmiştir. Kanunun 364. maddesine göre temyiz dilekçe ile yapılır ve 365. maddesine göre temyiz dilekçesi kararı veren bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine veya Yargıtay"ın bozması üzerine hüküm veren ilk derece mahkemesine yahut temyiz edenin bulunduğu yer bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine veya ilk derece mahkemesine verilebilir. Temyiz dilekçesi, kanuni süre geçtikten sonra verilir veya kesin olan bir karara ilişkin olursa, kararı veren mahkeme temyiz dilekçesinin reddine karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün, 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz dilekçesinin reddine karar verilebilir. Somut olayda, temyize konu karar davacı kadına 01.06.2020 tarihinde usulüne uygun bir biçimde tebliğ edilmiş olup, temyize başvuru dilekçesi 08.07.2020 tarihinde verildiği anlaşılmıştır. Bu nedenle, davacı kadının süresinde olmayan temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
2-Davalı erkeğin temyiz itirazlarına hasren yapılan incelenmesine gelince;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün onanmasına, karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Davacı kadının temyiz dilekçesinin yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple REDDİNE, temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte açıklanan sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenlere yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 267.80"er TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 10.11.2020 (Salı)