Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/7479 Esas 2014/6391 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/2, 62/1, 63. maddeleri gereğince mahkumiyet


Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü :
Olayda tali kusurlu olan sanık hakkında gerekçeli kararda TCK"nın 50/1 ve 4. maddesi hükümlerinin uygulanması talebi reddedilirken gerekçeler arasında "sanığın asli derecede kusurlu olması dikkate alınarak" şeklindeki dosya içeriği ve kabulle uyuşmayan bir gerekçeye de yer verilmiş ise de, sanığın olay sonrası kazazedelere yardımcı olmak yerine aracını terk edip kaçtığı ve 2 saat kadar sonra telefonla ulaşılması üzerine kolluğa teslim olduğunun ve dosya arasındaki Kocaeli İl Emniyet Müdürlüğünün 9/11/2010 tarihli cevabi yazısından anlaşıldığı üzere bu ölümlü olaydan 4,5 ay sonra da yine sürücü belgesiz şekilde araç kullanırken kollukça yakalanıp hakkında işlem yapıldığı görülmekle eyleminden ders çıkarmadığı ve pişmanlık duymadığının anlaşılması, ölenin yakınları olan katılanların zararlarını giderme yolunda bir girişimi bulunmaması karşısında, hakkında TCK"nın 50/1. maddesinde öngörülen “yargılama sürecinde duyduğu pişmanlık ” unsurunun gerçekleşmediği ve 8/2/2011 tarihli duruşmada avukatı huzurundaki savunması sırasında işsiz olduğunu ve üzerine kayıtlı malvarlığı olmadığını beyan eden sanığın ekonomik durumu itibariyle para cezasını ödeme gücünün bulunmadığı anlaşılmakla, tebliğnamedeki bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiş olup;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, ceza miktarına ve hapis cezasının paraya çevrilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 13/03/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.