19. Ceza Dairesi Esas No: 2021/4948 Karar No: 2021/4372 Karar Tarihi: 14.04.2021
5809 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2021/4948 Esas 2021/4372 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi, 5809 sayılı Kanuna aykırılık suçlamasıyla yargılanan sanığı beraat ettirdi. Suçtan zarar gören kurumun vekili bu kararın temyiz edilmesi talebiyle başvuruda bulundu. Ancak, suçun üst sınırı olan 100 gün adli para cezasıyla sınırlı olan beraat hükmü kesin olduğu için temyiz yoluna başvurulamayacağı belirtildi. Bu kapsamda temyiz talebinin reddine karar verildi. Kararda, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken CMUK'nın 310. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi hakkında detaylı açıklamalar yapıldı. Ayrıca, 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu'nun 63/10. maddesi ve 5237 sayılı TCK'nin 52/2. maddesi de detaylı bir şekilde ele alındı.
19. Ceza Dairesi 2021/4948 E. , 2021/4372 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : 5809 Sayılı Kanuna Aykırılık HÜKÜM : Beraat
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü: 1-) Sanık müdafiinin temyiz istemi yönünden; Sanık müdafiinin 29.03.2016 tarihinde yüzüne karşı verilen hükme yönelik olarak, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken CMUK"nın 310. maddesinde öngörüldüğü üzere, hükmün tefhiminden itibaren yedi günlük süre geçtikten sonra 27.04.2016 tarihinde sunmuş olduğu TEMYİZ TALEBİNİN, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak REDDİNE, 2-) Suçtan zarar gören vekilinin temyiz istemi yönünden; Suçtan zarar gören kurumun, katılan sıfatını alabilecek surette zarar görmesi karşısında, CMK"nin 260/1. maddesi kapsamında hükmü temyize hakkı bulunduğu kabul edilerek yapılan incelemede; 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince hüküm tarihi itibariyle uygulanması zorunlu olan 1412 sayılı CMUK"nin 305. maddesi uyarınca “Yukarı sınırı onmilyar lirayı geçmeyen para cezasını gerektiren suçlardan dolayı verilen beraat hükümleri,” kesin olup, bu hükümler hakkında temyiz yoluna başvurulamayacağı, 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 63/10. maddesinde yer alan “Bu Kanunun 56 ncı maddesinin birinci fıkrası hükümlerine aykırı hareket edenler bin günden beş bin güne kadar; ikinci, üçüncü, dördüncü ve beşinci fıkralarına aykırı hareket ederek bu işi bizzat yapanlar elli günden yüz güne kadar adli para cezası ile cezalandırılır.” şeklindeki düzenleme ile 5237 sayılı TCK’nin 52/2. maddesindeki “En az yirmi ve en fazla yüz Türk Lirası olan bir gün karşılığı adlî para cezasının miktarı, kişinin ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak takdir edilir.” hükmü birlikte dikkate alındığında, 5809 sayılı Kanun 63/10. maddesinde düzenlenen, sanığa atılı suçun üst sınırı 100 gün adli para cezası olup, TCK 52/2 gereğince bir gün karşılığı da en üst sınır olan 100 TL üzerinden adli para cezasına hükmedilmesi halinde dahi sonuç cezanın 10.000 TL adli para cezasını geçmeyeceği, dolayısıyla bu suçtan verilen beraat hükümlerinin 1412 sayılı CMUK"nin 305/1-2 maddesinde düzenlenen kesinlik sınırının altında kalacağı ve temyiz olanağının bulunmadığı anlaşılmakla, Suçtan zarar gören kurum vekilinin TEMYİZ TALEBİNİN, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak REDDİNE, 14.04.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.