7. Hukuk Dairesi Esas No: 2015/13624 Karar No: 2016/9164 Karar Tarihi: 25.04.2016
Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2015/13624 Esas 2016/9164 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı işçi, işveren tarafından vardiya amirliği pozisyonunun kaldırılması nedeniyle iş akdinin haksız olarak feshedildiğini iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı alacaklarının tahsili için davalıya dava açtı. Mahkeme, davacının iş akdini kendisinin haklı bir neden olmaksızın feshettiği gerekçesiyle kıdem ve ihbar tazminatı taleplerinin reddedilmesine karar verdi. Ancak Yargıtay, davacının iş akdinin işveren tarafından haksız nedenle feshedildiğine dair yeterli delil bulunduğunu belirterek mahkemenin kararını bozdu. Kanun maddeleri olarak Kıdem Tazminatı Kanunu'nun 14. maddesi ve İş Kanunu'nun 17. ve 18. maddeleri kararda yer aldı.
7. Hukuk Dairesi 2015/13624 E. , 2016/9164 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :İş Mahkemesi Dava Türü : Alacak
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü: 1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine, 2- Davacı, iş akdinin işverence haksız nedenle feshedildiğini iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir. Davalı, davanın reddini istemiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Taraflar arasında iş akdinin kim tarafından feshedildiği, buna bağlı olarak da davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazanıp kazanmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır. Somut olayda, davacı işveren tarafından vardiya amirliği pozisyonunun kaldırılması nedeni ile iş akdinin 31.05.2013 tarihinde işveren tarafından haksız olarak feshedildiğini iddia etmiş, davalı ise davacının başka bir işyerinde çalışmak için diğer 4 işçi ile birlikte işi terk ettiğini savunmuştur. Davacı 31.05.2013 tarihine kadar çalıştığını iddia etmesine rağmen hizmet döküm cetveline göre 29.05.2013 tarihinde başka bir işyerinde çalışmaya başladığı anlaşılmaktadır. Davacı tanıkları aynı nedenle iş akdi sona eren işçiler olup beyanlarına itibar edilemez. Davalı tanıkları ise vardiya amirliği pozisyonunun kaldırılmadığını beyan etmişlerdir. Tüm dosya içeriğine göre davacının iş akdini haklı bir neden olmaksızın kendisinin feshettiği anlaşılmakla kıdem ve ihbar tazminatı taleplerinin reddi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile kabulüne karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalının alacakların hesabına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 25/04/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.