MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Mağdura ait fabrika içerisinden aldıkları kablolar ile bahse konu fabrikadan -keşif sonrası düzenlenen bilirkişi raporuna göre- 150 metre uzaklaşmalarını müteakip kesintisiz takip olmaksızın tesadüfen oradan geçen kolluk görevlilerince yakalanan sanıkların hırsızlık eylemlerinin tamamlandığı gözetilmeden teşebbüs aşamasında kaldığının kabulü ile uygulama yapılması,
2-Kendilerine el arabaları içerisinde taşıdıkları kabloları nereden aldıklarını soran kolluk görevlilerine suça konu eşyayı hırsızladıkları yeri göstererek mağdura iadesini sağlayan sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nın 168/1. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
3-5237 Sayılı TCK"nın 142/1-b maddesi uyarınca temel ceza olarak belirlenen 2 yıl hapis cezası üzerinden aynı Yasa"nın 35. maddesi uyarınca 3/4 oranında indirim yapılması sonucu sanıklar hakkında “6 ay” yerine “8 ay” hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle fazla ceza tayini,
4-Sanıklar hakkında takdiri indirim maddesinin 5237 sayılı TCK"nın 62. maddesi yerine 61. maddesi olarak gösterilmesi,
5-Sanık ... yönünden 5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması,
6-5275 sayılı Yasa"nın 108/4-5-6. maddesi gereğince, mükerrir sanık ... hakkında denetim süresini belirleme ve gerektiğinde uzatma görevinin, hükümlünün infaz aşamasındaki davranışlarını da değerlendirerek koşullu salıverilme kararını verecek olan mahkemeye ait olduğu gözetilmeden, infazı kısıtlayacak biçimde denetimli serbestlik süresinin üç yıl olarak belirlenmesi,
7-Sanık ... yönünden hükümden sonra 08.02.2008 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 5728 sayılı Yasanın 562. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesi uyarınca ve bu maddenin 6. fıkrasına 25.07.2010 tarihinde yürürlüğe giren 6008 sayılı Yasanın 7. maddesi ile eklenen cümle de gözetilerek; hükmolunan cezanın tür ve süresine göre hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağı hususunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
8-5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesine göre iştirak halinde suç işleyen sanıkların neden oldukları yargılama giderlerinden ayrı ayrı sorumlu tutulmaları yerine yargılama giderinin müştereken ve müteselsilen tahsile karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 03.04.2013 gününde oy birliğiyle karar verildi.