Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/28151 Esas 2014/6376 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/28151
Karar No: 2014/6376
Karar Tarihi: 13.03.2014

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/28151 Esas 2014/6376 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, taksirle öldürme suçundan mahkum edilmiştir. Dosya incelendikten sonra, temyiz itirazları reddedilerek mahkumiyet hükmü onanmıştır. Ancak sanığa verilen cezanın adli para cezasına çevrilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda ayrıca, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK'nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan \"failin güttüğü amaç ve saik\" gerekçesine dayanılamayacağına dikkat çekilmiştir. Nakdi güvencenin sanığa iade edileceği yerine yazılı şekilde karar verilmesi de eleştirilmiştir. Sanık hakkında verilen temel cezanın düzeltilerek, kanuna uygun hale getirilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Kanun maddeleri ise şöyle belirtilmiştir: TCK 85/1, 62, 53/6; CMK 113, 115, 321, 322; 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi.
12. Ceza Dairesi         2013/28151 E.  ,  2014/6376 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç : Taksirle öldürme
    Hüküm : TCK"nın 85/1, 62, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet



    Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii, katılan vekili ve mahalli Cumhuriyet Savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Mahalli Cumhuriyet Savcısına gerekçeli kararın 22.06.2012 tarihinde tebliğ edilmesi ve Yargıtaya dosya gönderme formunda mahalli Cumhuriyet Savcısının temyiz tarihinin 23.06.2012 olduğunun belirtilmesi karşısında, mahalli Cumhuriyet Savcısının temyizi süresinde olduğundan, tabliğnamedeki ret düşüncesine iştirak edilmemiştir.
    Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin cezanın fazla olup, adli para cezasına çevrilmesi gerektiğine, katılan vekilinin bir nedene dayanmayan, mahalli Cumhuriyet Savcısının ise sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    1-Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
    2-Nakdi güvencenin CMK"nın 113 ve 115. maddeleri gereğince sanığa iadesi yerine,yazılı şekilde karar verilmesi,
    3- Sanık hakkında tayin edilen temel cezadan, TCK"nın 62. maddesi uyarınca indirim yapılırken, 3 yıl 4 ay yerine 3 yıl 2 ay hapis cezasına hükmolunması,
    Kanuna aykırı olup, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususların aynı Kanunun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak, düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, sanığa verilen temel cezanın belirlenmesinde gösterilen diğer gerekçeler yasal ve yeterli olmakla, hükmün birinci paragrafında yer alan "sanığın güttüğü amaç ve saik"" ibaresinin hükümden çıkartılmasına, hükmün ikinci aragrafında yer alan "3 yıl 2 ay"ibaresi ile güvence parasının iadesine ilişkin altıncı paragrafının hükümden çıkartılarak yerlerine "3 yıl 4 ay" ve "güvencenin CMK"nın 113. ve 115. maddeleri gereğince sanığa iadesine” ibarelerinin yazılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
























    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.