Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/6807 Esas 2019/4344 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/6807
Karar No: 2019/4344
Karar Tarihi: 26.02.2019

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/6807 Esas 2019/4344 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, 1999-2013 yılları arasında davalı işyerinde çalışmış ve iş akdinin haksız feshedildiğini iddia ederek kıdem, ihbar tazminatı ve diğer ücretlerin tahsilini talep etmiştir. Mahkeme davanın kısmen kabulüne karar verirken, karar temyiz edilmiştir. Yargıtay yaptığı incelemede, davacının çalışma süresindeki uyuşmazlığı çözmüş ve hesaplamalarda birleştirilmiş süreyi dikkate almıştır. Ancak davacının kıdem tazminatına faize hükmedilmesi gerektiğini belirtmiştir.
Kanun Maddeleri:
- İş Kanunu (4857) Madde 18 (İş sözleşmesinin sona ermesinde işçinin hakları)
- Türk Borçlar Kanunu (6098) Madde 105 (Kötü niyetli ve hukuka aykırı hareketler sebebiyle oluşan zararların tazmini)

22. Hukuk Dairesi 2016/6807 E. , 2019/4344 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı işyerinde 01.08.1999-22.07.2013 tarihleri arasında davalı işyerinde bulaşıkçı, çaycı, kebapçı ve son alarak garson olarak çalıştığı, iş akdinin 22.07.2013 tarihinde haksız ve sebepsiz feshedildiği, fazla mesai, hafta ve genel tatillerde çalıştığı, yıllık izinlerinin kullandırılmadığı iddiası ile kıdem ve ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla mesai, hafta ve genel tatil ücreti alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanın deliller ve yapılan yargılama neticesinde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, hükmü temyiz eden tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı temyizi yönünden, kıdem tazminatına akdin feshi tarihinden itibaren faize hükmedilmesi gerekir iken dava ve ıslah tarihine göre faize hükmedilmesi hatalı olmuştur.
3-Davalı temyizine gelince, davacının çalışma süresi taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Dosya kapsamına göre davacının 20.02.2004-31.12.2004 tarihleri arasında davalı işyerinde çalıştığı, 01.01.2005 tarihinden itibaren ara vermeden dava dışı İsa Yüce işverenliğinde çalışmasına devam ettiği, birlikte istihdam olgusunun gerçekleştiği, 12.12.2005 tarihine kadar bu işyerinde çalıştığı, ikinci dönem çalışmasının ise 01.06.2009-02.09.2013 tarihleri arasında gerçekleştiği kabul edilerek birleştirilecek çalışma süresi üzerinden alacaklar hesaplanarak hüküm altına alınması gerekir. Aksi düşünce ile kurulan hüküm hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 26.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.