Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2013/18395 Esas 2015/5717 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, davalının sürücüsü olduğu araçta yolcu olarak bulunan müvekkillerinden ..ve .. meydana gelen trafik kazasından yaralandıklarını ileri sürerek, davacı .. için 3.000,00 TL, Sinem için 1.000,00 TL, davacı ............... için 1.000,00 TL, manevi tazminatın 13.11.2007 kaza tarihinden işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan delillere göre davacı ..."un kaza esnasında araçta olmadığı ve kaza nedeniyle yaralanmadığı gerekçesiyle, davacı ..."un davasının reddine, davacılar ... ve .."un davasının kısmen kabulü ile davacı .. için 500 TL ve davacı Naciye için 2.000,00 TL, manevi tazminatın 13.11.2007 tarihinden işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, trafik kazasından kaynaklanan manevi tazminat istemine ilişkindir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına, davacı Naciye lehine hükmolunan manevi tazminatın takdirinde dava tarihinde yürürlükte bulunan mülga 818 sayılı BK 47.maddesindeki özel hallerin dikkate alınmış olmasına göre davalı vekilinin davacı Naciye lehine hükmolunan manevi tazminata yönelik tüm temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.

2-6100 sayılı HMK"nın geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2013 tarihinden itibaren 1.820,00 TL"na çıkartılmıştır.
Temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verilmiş olup davacı Sinem için kabulüne karar verilen 500 TL manevi tazminat yönünden karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün, 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtayca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davalı vekilinin davacı Sinem yönünden hükmedilen manevi tazminata yönelik temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalının, davacı.. hükmolunan manevi tazminata yönelik tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun hükmün ONANMASINA, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı Sinem lehinde hükmolunan manevi tazminat miktar itibariyle kesin nitelikte bulunduğundan davalı vekilinin temyiz dilekçesinin reddine, aşağıda dökümü yazılı 93,62 TL kalan onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına 09/04/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.