MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen alacak davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dilekçesi ile; müvekkilinin, belediye başkanlığı yaptığı dönemde, emekli keseneklerinin yatırılmaması nedeniyle emeklilik için başvurduğunda, borç çıkartıldığını ve kendisinin 38.950 TL ödemek zorunda kaldığını; davalı belediyenin, bu prim borcunu ödememekle sebepsiz zenginleştiğini iddia ederek; fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere, şimdilik 3.000 TL’nin (prim-kesenek alacağının) ödemenin yapıldığı 30.04.2009 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Islah dilekçesi ile de; müddeabih 38.950 TL’ye çıkartılmıştır.
Davalı ..., cevap vermemiştir.
Mahkemece; davanın kabulü ile; 38.950 TL’nin 30.04.2009 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak, davacının talep ettiği alacağın, bir kısmı, davalı kurumun bizzat Emekli Sandığına yatırması gereken kesenek miktarına; bir kısmı da, davacının maaşından kesinti yapılarak yatırılması gereken miktara ilişkindir. Kurum karşılığı kesenek tutarlarının ... Başkanlığından gelen yazıda 12.992,79 TL olduğu anlaşılmaktadır. Bu miktardan davalı belediyenin sorumlu olduğu gözetilerek hüküm altına alınması gerekmektedir Mahkemece; davacının belediye başkanlığı yaptığı dönemde tahakkuk ve tediye ile görevli en üst ita amiri olduğu gözetilmeksizin; kendi kusuru ile verdiği gecikme zammından ve ödemesi gereken prim borcundan da davalı belediyenin sorumlu tutulmuş olması doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 08.10.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.