MAHKEMESİ :AİLE MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen alacak (eşya iadesi) davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dilekçesi ile; müvekkiline, düğünde takılan takıların ve paraların kayınvalidesi tarafından alındığını; eşinin görev yeri olan ....’e gitmek istemeleri üzerine bir kısmının (8 bileziğin) verildiğini, kalanının verilmediğini ileri sürerek; davalıda kalan 23 bilezik, 1 reşat altını, 80 küçük altın, 4 yarım altın, 100 TL nakit para, 200 TL tutarındaki eşya ve müvekkiline ait .... Megan marka aracın müvekkiline verilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde; davacının çalışmadığını, evlilikten önce ve sonrasında bir gelirinin bulunmadığını; dava dilekçesinde bahsedilen aracın, davalının maaşına karşılık gösterilerek çektiği kredi ile satın alındığını; ancak, davalının sürekli arazide olması nedeni ile davacı adına tescil ettirildiğini; açılan davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; “davacı tanıklarının beyanlarından dava konusu ziynetlerin davalı kocada kaldığı ve kadının evden zorla kovulduğu ispat edilemediğinden, bunun yanında davalı tanığı ...’in beyanında altınların bozdurularak davacı kadının babasına verildiği anlaşıldığından, davanın reddine karar verilmiştir, gerekçesiyle” davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiştir.
HUMK.nun 388 ve 389.maddeleri (HMK.nun 297/2.maddesi) gereğince, hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında; açık şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir. Mahkemece; davacı tarafın aracın iadesiyle ilgili talebi hususunda olumlu veya olumsuz bir karar verilmemiş olması doğru görülmemiştir.
Davacı taraf, düğünden sonra ziynet eşyalarının kayınvalidesi tarafından alındığını ve bir kısmı haricinde kalanının bir daha geri verilmediğini iddia etmektedir. Mahkemece, dinlenen tanıkların, bu çerçevede dinlenip, beyanlarının değerlendirilip tartışılması gerekmektedir.
Eksik inceleme ve yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde hüküm tesisi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
Öte yandan, davacı taraf dava dilekçesinde; “her türlü delil” diyerek yemin deliline de dayanmış bulunmaktadır. Mahkemece, iddialarını kanıtlayamayan davacıya, davalı tarafa yemin teklif etme hakkı hatırlatılıp, sonucu dairesinde bir hüküm kurulması gerekirken, eksik inceleme sonucu yazılı şekilde, davanın ispatlanamadığından bahisle hüküm kurulmuş olması da doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 08.10.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.