Elektrik enerjisi hakkında hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2013/10138 Esas 2013/9247 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/10138
Karar No: 2013/9247
Karar Tarihi: 01.04.2013

Elektrik enerjisi hakkında hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2013/10138 Esas 2013/9247 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, elektrik enerjisi hakkında hırsızlık suçundan dolayı mahkemeye çıkmıştır. Mahkeme ise sanığın katılan kurumun zararını tazmin etmiş olduğunu belirtmiştir. Dolayısıyla, 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesi l. fıkrası uyarınca, sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiğini belirtmiştir. Ancak, mahkeme bu kanun maddesini göz önünde bulundurmadan beraat kararı vermiştir. Bu nedenle, karar bozulmuş ve yeniden yargılama yapılması gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak ise, 6352 sayılı Yasa'nın Geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK'nın 223/4-(a) maddeleri uyarınca sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığı sonucuna varılmıştır.

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2013/10138 E. , 2013/9247 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Elektrik enerjisi hakkında hırsızlık
HÜKÜM : Beraat

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesinin l. fıkrası uyarınca aynı maddenin 2. fıkrası gereğince, ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları ile tebliğnamedeki düşünce bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/4-(a) maddeleri uyarınca sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 01.04.2013 gününde oy birliğiyle karar verildi.