Elektrik enerjisi hakkında hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2013/10469 Esas 2013/9237 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/10469
Karar No: 2013/9237
Karar Tarihi: 01.04.2013

Elektrik enerjisi hakkında hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2013/10469 Esas 2013/9237 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında elektrik enerjisi hırsızlığı suçundan verilen beraat kararının temyiz edilmesi üzerine, kararın yanlış olduğuna karar vermiştir. Sanığın, zararı tazmin etmiş olması sebebiyle ceza almaması gerektiği belirtilmiştir. Ancak, mahkeme kararında, kanun gereği ceza verilmemesi gerektiği bir madde göz önünde bulundurulmadığı için karar bozulmuştur. Sanık hakkında yeniden yargılama yapılmasına gerek olmadığı belirtilerek, kanun maddeleri detaylı bir şekilde açıklanmıştır. Bu kanun maddeleri, Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesi, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesidir. Ayrıca, 5271 sayılı CMK'nın 223/4-(a) maddesi de bahsi geçen kanun maddesi ile ilgilidir.

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2013/10469 E. , 2013/9237 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Elektrik enerjisi hakkında hırsızlık
HÜKÜM : Beraat

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesinin l. fıkrası uyarınca aynı maddenin 2. fıkrası gereğince, ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları ile tebliğnamedeki düşünce bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/4-(a) maddeleri uyarınca sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 01.04.2013 gününde oy birliğiyle karar verildi.