MAHKEMESİ :Tüketici Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraflar avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

KARAR

Davacı, davalı şirketten işyeri vasıflı taşınmazı inşaat halinde iken satın aldığını, inşaatın teslim tarihinin 30.06.2010 olarak kararlaştırıldığını, taşınmaz bedelini ödediğini ancak ihtarına rağmen taşınmazın süresinde teslim edilmediğini, daha sonra ise sözleşmede kararlaştırılan E-1 23 nolu bağımsız bölümün yerine farklı bir taşınmazın teslim edildiğini, taşınmazı hiç teslim alamayacağı korkusu ile farklı taşınmazın teslimini kabul ettiğini fakat taraflar arasında akdedilen ve davaya konu sözleşmenin diğer şartları konusunda herhangi bir değişiklik yapılmadığını, davalının inşaat işini ... İş Yerleri olarak isimlendirdiğini, akdedilen sözleşmenin 2. maddesinde dava konusu taşınmazın işyeri niteliğinde olduğunu, davalının internet sitesinde de iş yeri olarak belirtildiğini, iskan belgesi olmaması nedeni ile tapu senedini almış olmasına rağmen işyeri nitelikli dava konusu taşınmazı kiraya veremediğini, her geçen gün zararara uğradığını ileri sürerek fazlaya ilişkin haklarını saklı tutarak şimdilik 5.000,00 TL"nın her geçen ay için ayrı ayrı hesaplanacak yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabul kısmen reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafça katılma yoluyla ve davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Davanın açıldığı tarihte yürürlükte bulunan 4822 sayılı yasa ile değişik 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanunun Amaç başlıklı 1. maddesinde yasanın amacı açıklandıktan sonra kapsam başlıklı 2. maddesinde “Bu kanun, birinci maddesinde belirtilen amaçlarla mal ve hizmet piyasalarında tüketicinin taraflardan birini oluşturduğu her türlü tüketici işlemini kapsar” hükmüne yer verilmiştir. Yasanın 3. maddesinde mal; alışverişe konu olan taşınır eşyayı, konut ve tatil amaçlı taşınmaz malları ve elektronik ortamda kullanılmak üzere hazırlanan yazılım, ses, görüntü ve benzeri gayri maddi malları ifade eder. Satıcı; kamu tüzel kişileri de dahil olmak üzere ticari veya mesleki faaliyetleri kapsamında tüketiciye mal sunan gerçek veya tüzel kişileri kapsar. Tüketici ise bir mal veya hizmeti ticari veya mesleki olmayan amaçlarla edinen kullanan veya yararlanan gerçek yada tüzel kişiyi ifade eder şeklinde tanımlanmıştır.
Bir hukuki işlemin 4077 sayılı yasa kapsamında kaldığının kabul edilmesi için yasanın amacı içerisinde yukarıda tanımları verilen taraflar arasında mal ve hizmet satışına ilişkin bir hukuki işlemin olması gerekir. Somut uyuşmazlıkta, davalı şirket mesleki ve ticari amaçla hareket eden satıcı olsa da, davacı tüketici değildir. Satın alınan yer gelir elde etme amacı ile satın alınmıştır. Satış sözleşmesinden kaynaklanan uyuşmazlıkların 4077 sayılı yasa kapsamında olması için mutlak surette taraflardan en az birisinin satıcı diğerinin de tüketici vasfını taşıması gerekir. Bu durumda, davacı tüketici kapsamında olmadığından, taraflar arasındaki ilişkinin 4077 sayılı yasa kapsamı dışında kaldığı anlaşılmaktadır. Taraflar arasındaki uyuşmazlık, Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun kapsamı dışında kaldığına göre davaya bakma hususunda genel mahkemeler görevlidir. O halde mahkemece, görevsizlik kararı verilmesi gerekirken yazılı şekilde işin esasının incelenmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirir.
2-Bozma nedenine göre tarafların temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle temyiz edilen hükmün BOZULMASINA, ikinci bentte açıklanan nedenlerle tarafların temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/I maddesi uyarınca tebliğden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 06/11/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.