Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/5028 Esas 2015/6275 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/5028
Karar No: 2015/6275
Karar Tarihi: 30.09.2015

Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/5028 Esas 2015/6275 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hükümde, sanık hakkında hakaret suçu işlediği gerekçesiyle mahkumiyet kararı verilmiş. Yapılan incelemeler ve deliller doğrultusunda sanığın hakaret suçunu işlediği, suçun kanunda belirtilen şekle uyduğu ve vicdani kanıtın kesin olduğu belirtilmiş. Kararda, sanığın birden fazla görevliye karşı tek bir fiil ile hakaret suçu işlemesi nedeniyle TCK'nın 43/2. maddesinin uygulanması gerektiği belirtilmemiş ancak bu hususun temyiz edilmediği ve kararın bozulmayacağı ifade edilmiş. Ayrıca, sanığın daha önceki suç kayıtları nedeniyle tekerrüre esas alınan hükümlülüğü kararda belirtilmemiş, ancak bu durumun bozma gerektirmediği belirtilmiş. Kararda geçen kanun maddeleri ise TCK'nın 125. maddesi (Hakaret suçu) ve 43/2. maddesi (Tekerrür durumu).

18. Ceza Dairesi 2015/5028 E. , 2015/6275 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen hakaret eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Sanığın, hakaret eylemini, birden fazla görevliye karşı bir suç işleme kararı kapsamında tek bir fiil ile gerçekleştirmesi karşısında, TCK"nın 43/2. maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmemiş ise de, karşı temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı,
Sanığın tekerrüre esas alınan hükümlülüğü kararda gösterilmemiş ise de, adli sicil kaydında yer alan ve en ağır cezayı içeren mahkûmiyetin 5275 sayılı Kanunun 108/2. maddesi gereğince infaz evresinde tekerrüre esas alınabileceği düşünüldüğünden bu hususun bozmayı gerektirmediği,
Anlaşıldığından, sanık ...’ın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnamedeki isteme uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 30.09.2015 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.