7. Ceza Dairesi Esas No: 2014/29512 Karar No: 2016/8437
4733 sayılı kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2014/29512 Esas 2016/8437 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, 4733 sayılı kanuna muhalefet suçundan ceza alan sanıkların hükümlülükleri ve iadelerine karar verilmesiyle ilgili olarak verilen yerel mahkeme kararını değerlendirmiştir. Ancak kararın, sanıkların savunmalarının birlikte değerlendirilmeden ve adli para cezasının infazında taksit aralığının belirtilmeden verilmesiyle hukuka aykırı olduğu belirtilmiştir. Ayrıca, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlık gibi hizmetlerde bulunmaktan koşullu salıverilmesine karar verilirken, altsoyu dışındaki hak ve yetkilerinin cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılması gerektiği hususu gözetilmemiştir. Bu nedenle, karar yasaya aykırı bulunmuş ve bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak ise, CMK'nın 147 ve 193/1. maddeleri, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi gösterilmiştir.
7. Ceza Dairesi 2014/29512 E. , 2016/8437 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : 4733 sayılı kanuna muhalefet HÜKÜM : Hükümlülük ve iade
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü; 1- Sanık ..."un 5271 sayılı CMK"nın 147 ve 193/1. maddeleri gereğince savunması alındıktan sonra sanıkların hukuki durumlarının birlikte değerlendirilmesi gerekirken anılan sanığın savunması alınmadan yazılı şekilde hüküm tesisi; Kabule göre; Sanıklar hakkında doğrudan hükmedilen adli para cezasının taksitlendirilmesine karar verildiği halde infazda tereddüt yaratacak şekilde taksit aralığının belirtilmemesi; 2- 24.11.2015 günlü 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK.nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet haklan ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden İse cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm tesisi, Yasaya aykırı, sanıkların ve O yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 16/06/2016 günü oybirliğiyle karar verildi.