Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2013/16835 Esas 2015/5659 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, davalının sevk ve idaresindeki aracın yaya kaldırımında yürüyen davacıya çarparak yaralanmasına neden olduğunu, kazanın davalının kusurundan kaynaklandığını, davacının ücretini ödediği halde dersaneye gidemediğini ileri sürerek 1.500,00 TL dershane ücreti, büyük ve küçük pansuman gideri olarak 617, plastik cerrahi ameliyatı için 1.200,00 TL olmak üzere toplam 3.317,00 TL zararı bulunduğunu belirterek 15.000,00 TL manevi tazminat ile 3.317,00 TL maddi tazminatın yasal faizi ile tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, manevi tazminatın fazla olduğunu, maddi tazminat kalemlerinin talep edilemeyeceğini belirterek reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak; 15.000,00 manevi tazminat ile 1.817,00 TL maddi tazminatın dava gününden itibaren işleyecek yasal faizi ile davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-6100 sayılı HMK"nun geçici 3/2.maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK"nun 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 1.1.2013 tarihinden itibaren 1.822 TL’ye çıkarılmıştır.
Temyize konu maddi tazminat açısından karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden, davacı yönünden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri

hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
2-Manevi tazminata yönelik temyiz itirazlarına gelince; dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde ve özellikle manevi tazminat talebi ile ilgili olarak hüküm kurulurken olayın meydana geliş şekli, tarafların ekonomik ve sosyal durumları, olay nedeniyle duyulan acı ve elemin derecesi ve B.K.nun 47.maddesindeki özel haller dikkate alınmış bulunduğuna göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin maddi tazminata yönelik temyiz itirazlarının temyize getirilen miktara yönelik hükmün kesin olması nedeniyle REDDİNE, manevi tazminata yönelik temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 736,65 TL kalan onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına 09.04.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.