Esas No: 2019/14378
Karar No: 2022/12390
Karar Tarihi: 19.09.2022
Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/14378 Esas 2022/12390 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından, sanığın kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçuyla ilgili beraat kararı ve tehdit suçuyla ilgili mahkumiyet kararı verilmiştir. Cumhuriyet Savcısı, her iki karara da temyiz istemiş ancak kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçu hakkındaki temyiz talebi reddedilmiştir. Mahkeme, sanığın suçun unsurlarının oluşmadığına dair yeterli delil sunulduğunu ve müdafiinin temyiz taleplerinin reddedilmesine karar vermiştir. 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca temyiz süresi 1412 sayılı CMUK'nın 310/3. maddesi gereğince bir aydır. Kanunları açıklayıcı bir şekilde yazmak gerekirse; 5320 sayılı Kanun, Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye ve Ceza Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanun olup, 1412 sayılı CMUK ise Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu'dur.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, beraat
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Cumhuriyet Savcısı'nın tehdit ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından kurulan hükümlere ilişkin talebine yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
6217 sayılı Yasa uyarınca duruşmalarına katılmadıkları Asliye Ceza Mahkemesinin kararlarına yönelik Cumhuriyet Savcılarının temyiz süresi, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 310/3. maddesine göre tefhimden itibaren bir ay olup, Cumhuriyet Savcısı'nın 14.10.2015 günü verilen hükme karşı, yasal süre geçtikten sonra 18.11.2015 tarihli dilekçe ile temyiz isteminde bulunduğu anlaşılmakla, temyiz isteminin CMUK.nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2-Sanık ve müdafinin kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükme ilişkin taleplerine yönelik yapılan temyiz incelemesinde ise;
Tüm dosya kapsamına göre, mağdurun sanık tarafından alıkonulmasının hemen ardından olaydan haberdar olan babasının polise haber vermesi üzerine soruşturmanın başladığının anlaşılması karşısında, sanık hakkında uygulama yeri olmayan TCK.nın 110. maddesinin uygulanması aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre, sanığın, suçun unsurlarının oluşmadığına, haksız ceza tayin edildiğine ve lehe hükümlerin uygulanmadığına, müdafinin ise lehe hükümlerin uygulanmadığına yönelik temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 19.09.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için destek@ictihatlar.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
