Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/35643 Esas 2021/4365 Karar Sayılı İlamı

Karşılıksız çek keşide etmek suçundan sanık ...’ın, 5941 sayılı Çek Kanunu’nun 5/1 ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 52/2. maddeleri uyarınca 38.600,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Adana 2. İcra Ceza Mahkemesinin 29/05/2018 tarihli ve 2017/788 esas, 2018/591 sayılı kararı aleyhine, Adalet Bakanlığı"nın 10.12.2019 gün ve 18468 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 16.12.2019 gün ve KYB. 2019/126962 sayılı ihbarnamesi ile dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, müştekinin 40.000,00 Türk lirası bedelli çekin süresi içerisinde bankaya ibrazına rağmen ödenmemesi nedeniyle şikâyetçi olduğu, Mahkemesince, çek bedelinin karşılıksız kalan bedeli 38.590,00 Türk lirasından az olamayacağından bahisle 1930 gün karşılığı 38.600,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiş ise de, 5941 sayılı Kanun"un 5/1. maddesinde yer alan, "(Değişik: 15/7/2016-6728/63 md.) Üzerinde yazılı bulunan düzenleme tarihine göre kanuni ibraz süresi içinde ibrazında, çekle ilgili olarak “karşılıksızdır” işlemi yapılmasına sebebiyet veren kişi hakkında, hamilin şikâyeti üzerine, her bir çekle ilgili olarak, binbeşyüz güne kadar adli para cezasına hükmolunur. Ancak, hükmedilecek adli para cezası; çek bedelinin karşılıksız kalan miktarı, (…) az olamaz." hükmü gereğince sanığa verilecek cezanın kanundaki üst sınırı olan 1.500 günü geçemeyeceği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla,
Gereği görüşülüp düşünüldü:
5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi gereği kanun yararına bozma olağanüstü kanun yoluna gidilmesi için bozulması istenen karar veya hükmün usulüne uygun şekilde kesinleşmesi gerektiği,
Dosyanın UYAP ve evrak üzerinden incelenmesi sonucu; bozulması istenen gerekçeli kararın, sanığın UYAP sisteminde kayıtlı MERNİS adresine, yeterli adres araştırması yapılmaksızın doğrudan 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesine göre tebliğin muhtara yapılmasının zorunlu olduğu ihtarı yazılarak çıkartıldığı, evrakın tebliğ memurunca tebligat imkansızlığının sebebi belirtilmeksizin mahalle muhtarına tebliğ edilerek kararın usulsüz şekilde kesinleştirildiği, tebligatın usulüne uygun yapılması halinde istinaf yoluna başvuru imkanının bulunduğu anlaşılmakla,
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği CMK"nin 309. maddesindeki şartları taşımadığından kanun yararına bozma talebinin REDDİNE, 14.04.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.