21. Hukuk Dairesi Esas No: 2014/10202 Karar No: 2014/14994 Karar Tarihi: 26.06.2014
Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2014/10202 Esas 2014/14994 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı, sigortalılık başlangıç tarihini ve yaşlılık aylığı almaya hak kazandığını iddia ederek dava açmıştır. Mahkeme, davacının sigorta başlangıç tarihini Almanya'da çalışmaya başladığı tarih olarak kabul etmiş ve yaşlılık aylığı almaya hak kazandığını tespit etmiştir. Ancak kararın yazılışında hata yapılmış ve kısa karar ile gerekçeli karar arasında farklılıklar bulunmuştur. Bu nedenle tarafların temyiz itirazları kabul edilerek hüküm bozulmuştur. Kararda geçen kanun maddeleri hakkında bilgi verilmemiştir.
21. Hukuk Dairesi 2014/10202 E. , 2014/14994 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İstanbul 19. İş Mahkemesi TARİHİ : 27/02/2014 NUMARASI : 2013/403-2014/64
Davacı, sigortalılık başlangıç tarihinin tespitine, yaşlılık aylığı almaya hak kazandığına karar verilmesini istemiştir. Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir. Hükmün, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R
Dava, sigortalılık başlangıç tarihinin ve davacının yaşlılık aylığına hak kazandığının tespiti istemine ilişkindir. Mahkemece, duruşmanın 27.02.2014 günlü oturumunda tefhim edilen kısa karar ile "Davacının davasının kabulüne, davacının Almanya"da sigortalı olarak çalışmaya başladığı 30/09/1986 tarihinin Türkiye"de sigortalılığının başlangıç tarihi olarak tespitine, Buna göre davacının kuruma başvuru tarihi olan 08/05/2013 tarihini takip eden aybaşı olan 01/06/2013 tarihinde yaşlılık aylığı almaya hak kazandığının tespitine,“ karar verilmiş ise de gerekçeli kararda "Davacının davasının kabulüne, davacının Almanya"da sigortalı olarak çalışmaya başladığı 30/09/1986 tarihinde yaşlılık aylığı almaya hak kazandığının tespitine,“ karar verildiği anlaşılmaktadır. Hakimin son oturumda tutanağa yazdırıp tefhim ettiği karar, esas karar olup, sonradan yazılan gerekçeli kararın bu karara aykırı olmaması gerekir. Oysa kısa karar ile gerekçeli kararın aykırı olduğu zaptın ve kararın incelenmesinden açıkca anlaşılmaktadır. Öte yandan konuyla ilgili 10.04.1992 günü ve 1991/7 Esas, 1992/4 karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca bu aykırılığın giderilmesi suretiyle gerçeğe ve hukuka uygun bir karar verilmesi gereği açıktır. Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin yazılı biçimde karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir. O halde, davalı Kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazların kabul edilmeli, hüküm bozulmalıdır. SONUÇ: Hükmün yukarda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre tarafların diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, 26.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.