MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada ... 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 02/.../2014 tarih ve 2014/94-2014/291 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin 161528 numaralı ‘...’ ibareli markanın sahibi olduğunu, davalı şirketin 2011/44592 başvuru numaralı“gapbirlik” ibareli marka tescil başvurusuna yaptıkları itirazın ... ... tarafından kabul edildiğini ve başvuru kapsamından 29.,30, ve 32 sınıfta yer alan bir takım emtiaların çıkarıldığını, kurum kararının reddedilen emtialar bakımından yerinde olmadığını, başvuru kapsamında kalan emtialar bakımından da iltibas tehlikesi bulunduğunu, davalı şirketin kötü niyetli başvurusuyla müvekkili markasının tanınmışlığından haksız olarak istifade etme amacı taşıdığını, başvuru markasının tescilinin müvekkili markasının itibarına ve ayırt edici niteliğine zarar vereceğini ileri sürerek, ... ...’in 2013-M-8187 sayılı kararının iptalini ve 2011/44592 başvuru numaralı“gapbirlik” ibareli markanın hükümsüzlüğü ile sicilden terkinini istemiştir.
Davalı ... vekili, kurum kararının usul ve yasaya uygun bulunduğunu savunarak davanın reddini istemiş, davalı şirket davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve bilirkişi raporu doğrultusunda, her iki markanın da esas unsurunun “...” ibaresi olduğu, davalı markasında her ne kadar ayrıca “Birlik” ibaresi yer alsa da bu unsurun taraf markaları arasındaki benzerliği ortadan kaldırmadığı, zira “Birlik” ibaresinin taraf markalarını farklılaştırmaya yeter derecede özgün bir ibare olmadığı, bu nedenle karşılaştırma konusu markaların içerdikleri işaretler itibariyle benzer oldukları ancak, davacının itirazı sonucunda başvuru kapsamından bir takım emtiaların çıkarıldığı, kalan emtiaların davacı markasında yer alan emtialarla aynı veya benzer olmadığı, tescil sınıflarının farklılığı sebebiyle iltibas tehlikesi bulunmadığı, dosyaya sunulan deliller itibariyle tanımışlık ve kötü niyet iddiaların da ispat edilemediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye ...,00 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 14/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.