Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/35597 Esas 2013/9198 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/35597
Karar No: 2013/9198
Karar Tarihi: 02.04.2013

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/35597 Esas 2013/9198 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu karar, hırsızlık suçu işleyen sanıkların mahkumiyetine ilişkin bir asliye ceza mahkemesi kararının temyiz incelemesi sonrası verilmiştir. Sanıkların, müştekinin oturduğu apartmana girmeleri ve kapı kilidini zorlamaları sonucu konut dokunulmazlığı ihlali ve mala zarar verme suçlarından suçlu bulunmalarına karar verilmiştir. Ancak, TCK'nın 58. maddesi uygulanırken ilamların belirtilmemesi eksiklik olarak görülmüştür. Sanıkların müdafii tarafından yapılan temyiz itirazları kısmen kabul edilmiş ve hüküm BOZULMUŞTUR. Ancak, bozma nedeni yeniden yargılama gerektirmediğinden, hüküm fıkrasından \"53. maddenin uygulanmasına\" ilişkin bölüm çıkarılarak yerine \"53/1. maddesinin \"a,b,c,d,e\" bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına\" cümlesi eklenerek hüküm düzeltilmiş ve onanmıştır. Kanun maddeleri ise; TCK 116/1, 119/1-c ve 151/1. maddeleri konut dokunulmazlığı ih

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2011/35597 E. , 2013/9198 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanıkların, hırsızlık amacıyla müştekinin oturduğu apartmana girdiklerinin ve kapı kilidinin zorlanarak bozulduğunun anlaşılması karşısında; haklarında TCK"nın 116/1, 119/1-c ve 151/1. maddeleri gereğince, tamamlanan konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından zamanaşımı içerisinde işlem yapılması olanaklı kabul edilmiş, TCK"nın 58. maddesinin uygulanması sırasında hangi ilamların esas alındığının karar yerinde gösterilmemesi ise, infaz aşamasında giderilebilir bir eksiklik olarak görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinin c bendindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından "53. maddenin uygulanmasına" ilişkin bölüm çıkarılarak, yerine "53/1. maddesinin "a,b,c,d,e" bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına" cümlesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02.04.2013 tarihinde oybirliği ile karar verildi.