Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 2-b, 22/3, 62, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet


Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafiileri tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın yokluğunda 08.05.2012 tarihinde verilen hükmün, sanık tarafından 31.08.2010 tarihinde azlettiği, Av. ..."e 30.05.2012 tarihinde tebliği üzerine, 04.07.2012 tarihinde temyiz etmiş ise de; 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 315. maddesi gereğince azledilen vekilin temyiz yetkisi bulunmadığından temyiz isteminin REDDİNE,
Sanığın mahkumiyetine ilişkin hükme yönelik sanık müdafii Av. ... tarafından yapılan temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
TCK"nın 61/2. maddesi gereğince temel ceza üzerinden yapılacak arttırımın öncelikle bilinçli taksir hükümlerinin uygulanması suretiyle yapılması gerekirken uygulama sırasında yanılgıya düşülerek temel ceza üzerinden TCK"nın 89/2-b-e fıkrası gereğince arttırım yapılmış olması, sonuca etkili olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanık müdafinin, tanık beyanına itibar edilemeyeceğine, raporlar arasındaki çelişkinin giderilmediğine, Adli Tıp Kurumundan rapor alınmadığına, lehe hükümlerin uygulanmadığına ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 13/03/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.