21. Hukuk Dairesi Esas No: 2013/18258 Karar No: 2014/14982 Karar Tarihi: 26.06.2014
Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2013/18258 Esas 2014/14982 Karar Sayılı İlamı
Özet:
İzmir 1. İş Mahkemesi'nin 2010/404-2013/336 numaralı kararı temyiz edilmiştir. Kararın tefhim edildiği halde gerekçesi taraflara tebliğ edilmediği için temyiz süresi geçerli sayılmamaktadır. Hüküm tüm unsurları ve gerekçesi ile birlikte tefhim edilmiş ise temyiz süresi tefhim tarihinden itibaren başlar. Tarafların yeni temyiz gerekçelerine dayanabilmeleri için gerekli olan gerekçeli kararın yöntemiyle taraflara tebliği zorunludur. Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 321/2. maddesi gereği, kararın tefhimi için hükme ilişkin tüm hususların gerekçesi ile birlikte açıklanması gerekmektedir. Kanunun 432 ve 433. maddelerindeki prosedür işletildikten sonra, temyiz dilekçeleri tebliğ edilerek gönderilmelidir.
21. Hukuk Dairesi 2013/18258 E. , 2014/14982 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İzmir 1. İş Mahkemesi TARİHİ : 12/06/2013 NUMARASI : 2010/404-2013/336
01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı HMK’nın 321.maddesinin 2.fıkrasına göre; kararın tefhimi için hükme ilişkin tüm hususların gerekçesi ile birlikte açıklanamadığı ve bu nedenle zorunlu olarak hüküm özetinin tefhim edildiği hallerde, gerekçeli kararın en geç bir ay içinde yazılarak tebliğe çıkartılması gerekir. Bu hüküm doğrultusunda, hükme ilişkin tüm hususların gerekçesi ile birlikte tefhim edilmediği hallerde gerekçeli kararın taraflara tebliği zorunludur (Anayasa Mahkemesi Başkanlığı’nın (İkinci Bölüm) 20.03.2014 gün ve 2012/1034 Başvuru sayılı kararı da aynı yöndedir). Mahkemece, taraflara tefhim edilen kısa kararda (hüküm özeti) hükmün tüm unsurları yer almakla birlikte kararın gerekçesinin tefhim edilememesi halinde temyiz süresi gerekçeli kararın tebliğinden itibaren başlar. Ancak, hüküm tüm unsurları ve gerekçesi ile birlikte tefhim edilmiş ise artık hükmün HMK’nın 321/2 maddesine göre usulüne uygun ve eksiksiz bir biçimde tefhim edildiği kabul edilir ve temyiz süresi tefhim tarihinden itibaren başlar. 5521 sayılı Kanun‘un 8.maddesinde yer alan ve temyiz süresinin başlangıcına esas alınan tefhim kavramının “hükme ilişkin tüm hususların gerekçesi ile birlikte açıklandığı hal“ olarak anlaşılması zorunludur. Tarafların, gerekçeli karar tebliğ edilmeden önce, temyiz süre tutum dilekçesi veye gerekçeli temyiz dilekçesi sunmak suretiyle kararı temyiz ettikleri hallerde dahi, kararın gerekçesini dikkate alarak yeni temyiz gerekçelerine dayanmaları mümkün olduğundan, bu gibi hallerde bile gerekçeli kararın taraflara tebliği gerekir. Davanın tümden kabulü yada reddi söz konusu olsa bile tarafların kararın gerekçesini temyiz etmekte hukuki yararları bulunabileceğinden, bu gibi durumlarda bile gerekçeli kararın yöntemince taraflara tebliği zorunludur. Yukarıda yer alan açıklamalar doğrultusunda; 1-Gerekçeli karar tebliğ edilmeyen davacı vekili ile davalı Kurum vekiline yöntemince tebliğ edilerek temyiz süresi geçtikten sonra ve gerektiğinde Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 432 ve 433. maddelerindeki prosedür işletildikten sonra gönderilmek, 2-Temyiz eden davalı Kurum vekilince sunulan temyiz dilekçesinin, HUMK"nun 433. maddesi gereğince davacı vekili ile davalı M.. O.."a yöntemince tebliğ edilerek, tebligat parçası eklendikten sonra gönderilmek üzere, Dosyanın mahalline GERİ ÇEVRİLMESİNE, 26/06/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.