Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/4862 Esas 2020/5542 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/4862
Karar No: 2020/5542

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/4862 Esas 2020/5542 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 38. Hukuk Dairesi'nde karşılıklı boşanma davasının görüşmesi sonucunda verilen karar, davacı-karşı davalı erkek tarafından tamamının, davalı-karşı davacı kadın tarafından ise maddi ve manevi tazminat miktarının temyiz edilmesi sonucu incelenmiştir. Kararda, çiftin ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya sebep olan olaylardaki kusur dereceleri, kişilik haklarına yapılan saldırı gibi unsurlar dikkate alınarak maddi ve manevi tazminat miktarının düşük olduğu sonucuna varılmıştır. Bu nedenle, Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ve Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri de göz önünde bulundurularak daha uygun bir tazminat miktarının takdir edilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararın 2. bentteki bu eksiklik nedeniyle bozulmasına karar verilirken, 1. bentteki diğer bölümler ise onanmıştır. Kararda bahsedilen kanun maddeleri ise Türk Medeni Kanunu'nun 174/1 ve 174/2. maddeleridir.

2. Hukuk Dairesi 2020/4862 E. , 2020/5542 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 38. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı erkek tarafından her iki davanın tamamı yönünden; davalı-karşı davacı kadın tarafından ise katılma yoluyla maddi ve manevi tazminat miktarı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle velayeti anneye verilen 27.02.2002 doğumlu ortak çocuk Yiğit Can"ın temyiz inceleme tarihi itibarı ile ergin olduğunun anlaşılmasına göre, davacı-karşı davalı erkeğin tüm, davalı-karşı davacı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davalı-karşı davacı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve kanuna aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin, yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın Arif"e yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 267.80 TL temyiz başvuru harcı peşin yatırıldığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran Serpil"e geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine, oybirliğiyle karar verildi. 09.11.2020 (Pzt.)