18. Ceza Dairesi Esas No: 2015/5450 Karar No: 2015/6219 Karar Tarihi: 30.09.2015
Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/5450 Esas 2015/6219 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sulh Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hakaret davasında, mahkeme TCK'nın 129/1. maddesi uyarınca hakaretin haksız bir fiile tepki olarak işlendiğinin kabul edilmesi halinde ceza verilmemesi gerektiğini ifade etmiştir. Ancak mahkeme, bu kanuni düzenlemeye rağmen, \"ceza vermekten vazgeçilmesine\" karar vermiştir. Bu nedenle, temyiz eden tarafın iddiaları yerinde görülerek, kararın açıklanan noktası tebliğnameye uygun olarak düzeltilmesi kararı verilmiştir. Dava hakkında karar verilirken, TCK'nın 129/1. ve CMK'nın 223/4. maddeleri göz önünde bulundurulmuştur.
18. Ceza Dairesi 2015/5450 E. , 2015/6219 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi SUÇ : Hakaret HÜKÜM : Ceza vermekten vazgeçilmesi
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir, Ancak, TCK"nın 129/1. maddesi uyarınca hakaretin haksız bir fiile tepki olarak işlendiğinin kabul edilmesi halinde, CMK"nın 223/4. maddesi gereğince “ceza verilmesine yer olmadığına” karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, “ceza vermekten vazgeçilmesine” karar verilmesi, Kanunu aykırı, katılanlar ... ve ... vekilinin temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye uygun olarak hüküm fıkrasından “ceza vermekten vazgeçilmesine” ibarelerinin çıkarılıp “ CMK"nın 223/4. maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına” ibarelerinin eklenmesi biçiminde HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca davanın esasına, 30/09/2015 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.