Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/16675 Esas 2019/1952 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/16675
Karar No: 2019/1952
Karar Tarihi: 22.01.2019

Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/16675 Esas 2019/1952 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hükümde, sanığın görevi yaptırmamak için direnmesi suçundan mahkumiyet kararı verilmiştir. Şikayetçinin davaya katılmak isteği ilk derece mahkemesince karara bağlanmamıştır, ancak temyiz dilekçesinde vekilin de katılan vekili olarak kabul edilmesine karar verilmiştir. Ancak vekilin katılmadığı duruşmada verilen hüküm vekile değil asile tebliğ edilmiştir. Temyiz isteği reddedilmemiştir ve yapılan incelemede avukatlık asgari ücret tarifesi gözetilmeden vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiği belirlenmiştir. CMK'nın 328. maddesi gereğince vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiği gözetilmemesi kanuna aykırıdır. Temyiz edilen karar açıklanan noktasının düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
-CMK'nın 260/1. maddesi
-CMK'nın 237/2. maddesi
-7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 11. maddesi
-CMK'nın 328. maddesi
-5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi
-1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi

18. Ceza Dairesi 2016/16675 E. , 2019/1952 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar görmüş bulunan ve CMK"nın 260/1. maddesi uyarınca hükmü temyize hakkı bulunduğu belirlenen şikayetçi ...’nın 24/12/2014 tarihli talimat duruşmasında sanıktan şikayetçi olduğunu ve davaya katılmak istediğini belirtmesine karşın, ilk derece mahkemesince bu isteği karara bağlanmamış ise de, vekilinin temyiz dilekçesinin kapsamı gözetilip, CMK’nın 237/2. maddesi uyarınca şikayetçinin davaya katılan ve vekilinin de katılan vekili olarak kabulüne karar verilerek, 7201 sayılı Tebligat Kanununun 11. maddesi uyarınca vekille takip edilen işlerde, tebligatın vekile yapılması gerektiği gözetilmeden, katılan ve vekilinin yokluğunda kurulan hüküm vekil yerine asile tebliğ edilmişse de, bu tebliğin temyiz süresini başlatmayacağı, katılan vekilinin öğrenme ile yaptığı temyizin süresinde olduğu belirlenerek ve temyiz isteğinin reddine ilişkin ek karar kaldırılarak dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre katılan ... vekilinin temyiz kapsamının vekalet ücreti talebi ile sınırlı olduğu belirlenerek, yapılan incelemede;
CMK’nın 328. maddesi gereğince, kendisini vekil ile temsil ettiren katılan lehine Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi’ne göre takdir edilecek vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı ve katılan ... vekilinin temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca bu aykırılık yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktasının, tebliğnamaye aykırı olarak "Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre, 1.500,00 TL vekalet ücretinin sanık ...’dan alınarak katılan ...’ya verilmesine" ibaresinin eklenmesi suretiyle HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22/01/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.