Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2015/9910 Esas 2018/412 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/9910
Karar No: 2018/412
Karar Tarihi: 14.02.2018

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2015/9910 Esas 2018/412 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, işçi alacağının davalılardan rücuen tahsili talebiyle açılmıştır. Davalılar, davanın reddini istemiştir. Davacının dava dışı işçiye ödediği tazminatın, davacının işe başlatmama sorumluluğundan kaynaklandığı gerekçesiyle davanın reddi kararlaştırılmıştır. Ancak, Yargıtay 9. Hukuk Dairesi kararı doğrultusunda, davacının işçiyi alması gerektiği ve tazminattan sorumlu olduğu belirtilmektedir. Bu nedenle, davanın red kararı bozulmuş ve davalıların lehine hüküm tesis edilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 4857 sayılı İş Kanunu, Madde 18
- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu, Madde 428
23. Hukuk Dairesi         2015/9910 E.  ,  2018/412 K.

    "İçtihat Metni"


    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

    Taraflar arasındaki alacak davasının bozma kararına uyularak yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekili ve katılma yoluyla davalılar vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
    - K A R A R -
    Davacı vekili, müvekkili ile davalılar arasında imzalanmış hizmet sözleşmesi kapsamında çalışan dava dışı işçi Mehmet Belen"in mahkeme kararıyla işe iadesine ve müracaatı halinde işe başlatılmaması durumunda tazminata karar verildiğini, işe başlatılmaması nedeniyle bozma ilamı doğrultusunda belirlenen 5.626,00 TL işçi alacağının davacı kurum tarafından adı geçen işçiye ödendiğini, işçinin işe başlatılma yükümlülüğünün davalılara ait olduğunu, bu nedenle işçi alacağından da davalıların sorumlu olması gerektiğini ileri sürerek, müvekkilince ödenen 5.626,00 TL işçi alacağının ödeme tarihinden itibaren işleyecek ticari faiziyle birlikte davalılardan rücuen tahsilini talep ve dava etmiştir.
    Davalılar vekili, görev itirazında ve zamanaşımı def"inde bulunmuş, ayrıca davanın husumetten ve esastan reddini istemiştir.
    Mahkemece, usulden reddine dair verilen karar Dairemizin 25.10.2013 tarih 2013/5327 E., 2013/6546 K. sayılı ilamıyla mahkemenin görevli olduğu gözönünde bulundurularak, uyuşmazlığın esası incelenip, karar verilmesi gerektiği gerekçesiyle bozulmuş, bozmaya uyularak yapılan yargılama neticesinde, davacının dava dışı Mehmet Belen’e 12.10.2009 tarihinde 5.626,00 TL ödendiği, davacı tarafından ödenen bu meblağın 12.03.2007 tarihli sözleşmenin 9/26. maddesi uyarınca davacının davalılardan rücu hakkının bulunduğu gerekçesiyle, davanın kabulüne karar verilmiştir.
    Kararı, davacı vekili ve katılma yoluyla davalılar vekili temyiz etmiştir.
    1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
    2-Dosya incelendiğinde, Yargıtay 9. Hukuk Dairesi’nin 29.06.2009 tarih ve 2008/34171 E., 2009/18222 K. sayılı ilamında, davaya konu dava dışı işçinin gerçek işvereninin davacı olduğu, davacının işe alması gerektiği karar altına alınmıştır. Bu durumda mahkemece, davacının dava dışı işçiyi alması gerektiği, işe başlatılmaması nedeniyle belirlenen tazminattan da davacının sorumlu olması gerektiği gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm tesisi doğru görülmemiştir.
    SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, hükmün davalılar yararına BOZULMASINA, peşin alınan harçların istek halinde temyiz edenlere iadesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 14.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.