Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2008/2507 Esas 2009/15617 Karar Sayılı İlamı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hükmün kusur, nafakalar, tazminatlar ve ziynet eşyaları yönünden temyizen mürafaa icrası suretiyle tetkiki istenilmekle duruşma için tayin olunan bugün temyiz eden davacı-davalı adına çıkartılan tebligatın bila tebliği döndüğü, duruşmaya gelmediği görüldü. Temyiz eden  davalı-davacı taraf tebligata rağmen gelmedi. İşin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.  
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle toplanan delillerden davacı-davalı kocanın eşini dövdüğü, kovduğu ve birlik görevlerini yerine getirmediği buna karşılık davalı-davacı kadının aile sırlarını yakınlarına anlattığı boşanmaya neden olan olaylarda davacı-davalı kocanın ağır kusurlu bulunduğu ve Türk Medeni Kanununun 166/2.maddesi koşullarının oluştuğunun  anlaşılmasına göre tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-a-Türk Medeni Kanununun 174/1. maddesi mevcut veya beklenen  bir menfaati boşanma yüzünden haleldar olan kusursuz yada daha az kusurlu  tarafın, kusurlu taraftan uygun bir maddi tazminat isteyebileceğini, 186. maddesi, eşlerin evi birlikte seçeceklerini, birliğin giderlerine güçleri oranında emek ve mal varlıkları ile katılacaklarını öngörmüştür. Toplanan delillerden boşanmaya sebep olan olaylarda maddi tazminat isteyen eşin diğerinden daha ziyade ve eşit kusurlu olmadığı anlaşılmaktadır. Boşanma sonucu bu eş, en azından diğerinin maddi desteğini yitirmiştir. O halde mahkemece, tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile kusurları ve hakkaniyet ilkesi (TMK.md,4 BK.md.42 ve 44 ) dikkate alınarak davalı-davacı kadın yararına uygun miktarda maddi tazminat verilmelidir. Bu yönün dikkate alınmaması doğru görülmemiştir.
b-Türk Medeni Kanununun 174/2  maddesi, boşanmaya sebebiyet vermiş  olan olaylar yüzünden kişilik hakları saldırıya uğrayan tarafın, kusurlu olandan manevi tazminat  isteyebileceğini  öngörmüştür. Toplanan delillerden evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına sebep olan olaylarda tazminat isteyen davalı-davacı kadının  ağır yada eşit kusurlu   olmadığı, bu olayların   kişilik haklarına  saldırı teşkil ettiği anlaşılmaktadır.  O halde mahkemece, tarafların sosyal ve ekonomik durumları, tazminata esas olan fiilin ağırlığı ile hakkaniyet kuralları (TMK. md.4  BK. md. 42,43,44,49)  dikkate alınarak davalı-davacı kadın  yararına uygun miktarda manevi tazminata hükmedilmesi gerekir. Bu yönün dikkate alınmaması doğru görülmemiştir.
3-Toplanan delillerden davalı-davacı kadının çalıştığı iş yerinden dava sırasında kendi isteği ile ayrıldığı anlaşılmaktadır. Bu yön gözetilmeden davalı-davacı kadın yararına yoksulluk nafakasına hükmedilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2/a-b ve 3. bentlerde gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu yönlerin yukarıda 1. bentte gösterilen nedenlerle ONANMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, iş bu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olMak üzere oybirliğiyle karar verildi. 15.09.2009 (Salı)